Filmska industrija i kultura predstavljaju jednu od naznačajnijih mogućnosti za investicije i ekonomski razvoj BiH, a SFF je postao značajna razvojna kategorija. Raste broj proizvedenih filmova, ali onih niskobudžetnih. Novca nema. Fondovi za kulturu se umanjuju, a talenta ne manjka.
“Naša svakodnevna priča”. Naziv je to prvog igranog filma Ines Tanović. Traje 90 minuta, a nastajao je čitavih pet godina.
“To je sizifovski posao, jer vi zaista, radeći na nekom projektu, nikad niste sigurni da li ćete dobiti pare. Tako da vi uporno razvijate neke projekte, trošite svoju energiju, pa čak i trošite svoje pare. U tom smislu, to je zaista posao koji traži jednu ustrajnost, a prije svega jednu samouvjerenost, odnosno da ste vi sigurni da je to projekat za koji se vrijedi boriti, odnosno koji vrijedi pet godina vašeg života”, otkriva Tanović.
Film je snimljen pomoću bh., hrvatskog i slovenskog filmskog fonda, ali i evropskih sredstava. Jedini je domaći igrani film u takmičarskom programu. Bh. kinematografija pokazuje znake vitalnosti, smatra prvi čovjek SFF-a Miro Purivatra.
“Ove godine mi imamo, i svake godine, ustvari, radimo projekat koji se zove bh. film. Ove godine je to 60 filmova – kratkih, dokumentarnih i igranih filmova, i to je jedan dobar presjek onoga što se dešava na polju bh. filmske produkcije. Nažalost, radi se o većini filmova koji su urađeni u vlastitoj produkciji, dakle bez potpore države”, dodaje Purivatra.
Film je državi donio mnogo više, nego što je ona u njega uložila, kaže Purivatra. Budžet Fondacije za kinematografiju je 2006. iznosio približno 3,5 miliona KM. Danas je sveden na 1,7 miliona. Od toga se, u saradnji sa sličnim fondacijama u Evropi proizvedu 3-4 filma godišnje.
“Rješenje za ovo vidimo isključivo u stvaranju novog pravnog okvira za kinematografiju, koji bi stvorio dakle predispozicije za bolju javnu podršku, za bolja pokretačka sredstva. Mislimo da iznos od 6 do 7 miliona maraka, bi bio iznos koji bi bio optimalan u ovom trenutku u odnosu na veličinu industrije”, ističe Jovan Marjanović, v.d. predsjednik Fondacije za kinematografiju.
A ta sredstva, dodaje Marjanović, ne mogu dolaziti isključivo iz federalnog budžeta – potrebno je napraviti sistem koji će moći dugoročno finansirati kinematografiju.
Film je Bosni i Hercegovini donio Oscara, Zlatnog medvjeda i mnoštvo drugih međunarodnih nagrada. Donio je i novu, pozitivnu percepciju zemlje, ali i novac. No država nema novca da u njega ulaže.