Ljudi su izgubili 20 posto gustine kostiju u donjim ekstremitetima od kada su počeli da se bave poljoprivredom, prije 12.000 godina, tvrde naučnici koji ovo objašnjavaju smanjenom aktivnošću modernog čovjeka.

Milionima godina prije toga, čovjek i njegovi preci su se bavili lovom i sakupljanjem, aktivnostima koje zahtjevaju daleko veću fizičku spremnost.

Lovci-sakupljači koji su živeli još prije 7.000 godina imali su isto tako jake kosti i zglobove kao Neandertalac, čovjekov rođak koji je izumro prije 28.000 godina, navode naučnici, čija je studija objavljena u Analima američke akademije nauka (PNAS).

U poređenju sa njima, ratari koji su živjeli na istom prostoru prije oko 1.000 godina imali su daleko krhkije kosti.    

“Riječ je o prvom istraživanju ljudskog skeleta koji ukazuje na značajno smanjenje gustine kostiju kod modernog čovjeka”, istakao je Brian Richmond, konzervator antropološkog odeljenja Prirodnjačkog muzeja u Washingtonu i profesor Univerziteta George Washington.

Za ovu studiju, naučnici su skenirali presjek zglobova donjih i gornjih ekstremiteta 59 modernih ljudi, 229 primata, šimpanza i orangutana, kao i fosilizovanih kostiju hominida poput neandertalca, parantropus robustusa i australopitekusa afrikanusa.

Njihovi nalazi su pokazali da moderni ljudi imaju znatno manju gustinu koštane srži u zglobovima, te da su njihovi preci imali snažnije skelete.

“Ova anatomska promijena koja je nastupila kasno u našoj evoluciji je po svemu sudeći posljedica tranzicije sa nomadskog na sedentarni način života”, zaključili su istraživači.

“Naši preci su bili daleko fizički aktivniji nego mi danas”, kazao je Richmond.

Lovci-sakupljači imali su čvršće kosti, jer su više hodali i trčali, dodao je on.

Istraživanje ukazuje na antropološki kontekst koštanih patologija modernog čovjeka, čije su kosti sklone pucanju i osteoporozi, naročito u poznijim godinama.

Colin Shaw, profesor Univerziteta u Cambridgeu, koji je također učestvovao u istraživanju, navodi da je od prije stotinjak godina čovjek postao “opasno sedentaran”.

“Čovjek nije evoluirao da bi sjedio u kolima ili u kancelariji”, istakao je on.

Za autore studije bavljenje fizičkom aktivnošću od ranog djetinjstva je veoma važno, jer omogućava čovjeku da do tridesete godine stekne maksimalnu koštanu otpornost, te da kasnije tokom starenja zadrži veću gustinu kostiju.

Sljedeći zadatak istraživača, objasnio je profesor Shaw, bit će da na osnovu rezultata ove studije i proučavanjem tijela maratonaca, analiziraju različite vrste telesnih pokreta koji su našim precima omogućili da postignu zavidnu koštanu čvrstinu.