Sedamdesetpetogodišnja Stanojka Stanojević sa sjetom gleda u grobove svoja dva sina i muža.

Sahranjeni su u selu Zalazje, jednom od srebreničkih naselja, gdje je na Petrovdan 1992. godine ubijeno 69 mještana srpske nacionalnosti. Stanojka pokazuje ožiljke od ranjavnja, opisujuću upad snaga Nasera Orića u njihovo selo.

“Naser Orić na bijelom konju, drži onu zastavu u jednoj, a mitraljez u drugoj ruci i govori – hvatajte četnike. Žive ih hvatajte, nemojte ih ubijati. Onda su počeli pucati po nama. Jedna žena je poginula odmah pored mene“, ispričala je Stanojka Stanojević.

Nekoliko stotina ljudi, 24 godine kasnije, došlo je da oda počast ubijenima. Služen je parastos na groblju Zalazje. Osim u ovom selu, mještani kažu da su na isti dan zločini počinjeni i u mjestima Sase i Biljača u srebreničkoj opštini.

Na tužnu godišnjicu, Irena Milovanović došla je da obiđe vječno počivalište svoga brata.

“Zarobili su ga 1992. godine, a prije četiri godine je pronađen i sahranjen. Razumijem svačiju bol ko je izgubio, ali je njegova najteža. Ostala mu je žena i mala djeca, bez ičega.”

Stana Spajić je izgubila prvog rođaka i muža.

“Muž mi je ranjen dva puta i umro je. Nikakva prava nemam.”

Prema svjedočenjima, najviše zločina 1992. i 1993. godine počinjeno je na najveće srpske praznike. U jesen i zimu ove dvije godine, prema podacima sprskih udruženja, ubijeno je 1.500 ljudi, dok je ukupno da ovom području tokom rata poginulo oko 3.000 Srba. Za ove zločine niko nije odgovarao. Pred Sudom BiH sudi se Naseru Oriću, ali samo za tri ubistva.

N1 pratite putem aplikacija za Android | iPhone/iPad i društvenih mreža Twitter | Facebook.