Mnoga sela u opštini Srebrenica su napuštena ili u njima živi samo nekolicina povratnika, mahom starijih. Početkom 90-ih se u prve razrede osnovnih škola upisivalo više od 800 učenika, danas jedva pedesetak.
Posljedice rata u Bosni i Hercegovini, i nakon više od dvadeset godina, najvidljivije su u velikim gubicima stanovništa, uništenim selima i drugim materijalnim dobrima. U opštini Srebrenica početkom devedestih se u prve razrede osnovnih škola, na početku školske godine upisivalo više od 800 učenika, danas jedva pedesetak. Mnoga sela su nestala, danas su bez stanovništa ili u njima živi samo nekolicina povratnika, mahom starijih.
U Brežanima danas živi deset puta manje ljudi nego prije rata. Ova mjesna zajednica se nalazi na planinskom platou, dvadesetak kilometara od Srebrenice a čine je dva velika sela Brežani, nastanjeni Srbima i Osmače gdje žive Bošnjaci. Prije rata u Brežanima je po podacima popisa iz ‘91 godine živjelo 276 stanovnika, dok su Osmače brojale njih 930. Te brojke su danas u oba sela deset puta manje.
U Osmačama danas postoji osnovna škola u kojoj nastavu pohađa 15 učenika. Nastava je kombinovana, po dva razreda u jednom odjeljenju. Vode je dva mlada učitelja, Adis Đelić i Edin Selimović. Njih dvojica svaki dan iz Srebrenice putuju 24 kilometra u jednom pravcu. U Osmače se danas dolazi asfaltnim putem, jer su prije nekoliko godina asfaltirana dva kilometra kojima se iz doline Jadra dolazi u selo. Školska zgrada je nova, izgrađena poslije rata donacijom jedne engleske fondacije.
Mladi učitelji kažu da su zadovoljni zaposlenjem koje se u BiH inače teško nalazi.
„Mladi smo nije nam teško putovati svaki dan 50 kilometara do posla i nazad”, kaže Adis i dodaje: „I jedan dio naših đaka svaki dan putuje na nastavu pa se solidarišemo”, priča kroz smijeh.
Zahvaljujući donacijama, prvenstveno ljudi iz ovog kraja koji žive u inostranstvu, škola je opremljena osnovnim tehničkim pomagalima.
„Imamo kompjuter i štampač, ali ovdje nemamo stalnu interent vezu ni drugih savremenih pomagala, pa su tabla i kreda još uvijek glavni nastavni rekviziti. Radimo po nastavnom planu i programu Tuzlanskog kantona”, kaže Adis.
