Nebo iznad Plutona je plavo, a na pojedinim mjestima ima vode u zaleđenom stanju, saopštila je Američka svemirska agencija.

“Ko je mogao da pretpostavi da nebo može biti plavo u Kojperovom pojasu? Veličanstveno je!”, rekao je Alan Stern, šef misije “Novi Horizonti”.

Crvene i sive čestice koje sačinjavaju maglu oko patuljaste planete dovoljno su sićušne da se plava svjetlost sunca širi na isti način kao na našem nebu. Te čestice nastaju kada pod uticajem ultraljubičastih zraka sunca dođe do razdvajanja azota i metana koji ponovnim spajanjem formiraju kompleksne makromolekule odgovorne za dominantnu, crvenu boju plutonove površine.

Spomenute molekule se najvjerovatnije formiraju u visokoj atmosferi Plutona, stvarajući sjajnu plavu boju, navode istraživači NASA-e.

Površine sa zaleđenom vodom su u većini slučajeva prekrivene drugim zaleđenim formacijama, kao što je azot koji je veoma zastupljen na planetoidu.

Stručnjaci, međutim, ne uspijevaju da objasne zašto su te zaleđene vodene površine na određenim mjestima otkrivene.

.@NASANewHorizons finds blue skies and water ice on #Pluto ! https://t.co/jwyDyMUNcA cc: @coreyspowell @AlanStern pic.twitter.com/lwY66ee3wa

— Massimo (@Rainmaker1973) October 8, 2015

Snimci koje je sonda “Novi Horizonti” poslala otkrivaju raznolikost i kompleksnost reljefa na Plutonu. Mogu se vidjeti dine, izlivi azotnog leda koji se spuštaju sa planinskih predjela do ravnica, pa čak i splet prostranih dolina, od kojih je jedna nazvana “Sputnik”, u čast prvog vještačkog satelita lansiranog u svemir iz tadašnjeg Sovjetskog Saveza.

Misija “Novi Horizonti” ima zadatak da posmatra i proučava patuljastu planetu i njene satelite pomoću sonde “Novi Horizonti”, koja je obavila prelet uz ta nebeska tijela sredinom jula ove godine.

Pluton je otkriven 1930. godine. Manji je od Mjeseca, a masa mu je 500 puta manja od Zemlje. Ima pet prirodnih satelita i oko Sunca se okrene za nešto manje od 248 godina.