Haški tribunal danas je potvrdio prvostepenu presudu Milivoju Petkoviću. On je tada osuđen na 20 godina zatvora.
Podsjećamo, u sažetku prvostepene presude pročitano je da je Milivoj Petković od 14. aprila 1992. do 26. aprila 1994. godine imao velike ovlasti u rukovođenju i komandovanju svim sastavnicama oružanih snaga HVO-a, prvo kao načelnik Glavnog stožera HVO-a, do 24. jula 1993., a zatim kao zamjenik tog stožera do 26. aprila 1994. godine. Milivoj Petković je predstavljao i angažovao HVO u mirovnim pregovorima, te izdavao zapovijesti za prekid vatre. Najzad, on je prenosio zapovijesti i odluke političkih i izvršnih organa Hrvatske zajednice (kasnije Republike) Herceg-Bosne koje je dobijao posredstvom načelnika Odjela obrane, Brune Stojića, i starao se za informisanje političkih organa o vojnoj situaciji na terenu.
Milivoj Petković je planirao i omogućio vojne operacije u opštini Gornji Vakuf u januaru 1993. On je planirao je i rukovodio vojnim operacijama u opštini Jablanica u aprilu 1993., onemogućio međunarodnim posmatračima pristup selima Sovići i Doljani, i koordinirao preseljenje civila u Gornji Vakuf. Rukovodio je vojnim operacijama u opštini Prozor u aprilu i junu 1993. i planirao operacije u julu i avgustu 1993. godine. Učestvovao je u planiranju granatiranja istočnog Mostara, blokirao pristup humanitarnim konvojima za
muslimansko stanovništvo istočnog Mostara, planirao vojnu ofenzivu na stari dio grada Mostara, uključujući i onu od 8. novembra 1993. koja je dovela do rušenja Starog mosta u Mostaru. Dana 30. juna 1993., naredio je hapšenje muškaraca koji nisu pripadali oružanim
snagama u opštinama Mostar, Stolac i Čapljina. Planirao je vojne operacije na Vareš u oktobru 1993. i učestvovao u sprovođenju fingirane istrage o događajima u Stupnom Dolu i fiktivnih sankcija protiv Ivice Rajića. Time je učestvovao i u zločinima počinjenim u sklopu tih operacija.
Milivoj Petković je znao da su brojni Muslimani zatočeni u zatočeničkim centrima HVO-a, on je naredio i odobrio slanje zatočenika sa Heliodroma i iz logora Vitina-Otok na rad na liniju fronta.
Milivoj Petković je unatoč tome nastavio vršiti efektivnu kontrolu nad oružanim snagama sve do aprila 1994., iako je znao da su njihovi pripadnici činili i da čine krivična djela. Milivoj Petković je nastavio rukovoditi i vršiti kontrolu nad jedinicama HVO-a – među kojima Kažnjeničkom bojnom, njenim antiterorističkim grupama i pukovnijom Bruno Bušić – iako je znao da su one počinile brojne zločine. I dalje ih angažujući na bojištu, odnosno, ne preduzimajući nikakve mjere kako bi se izbjeglo činjenje novih zločina, on je ohrabrivao počinjenje novih krivičnih djela.
Većina članova Vijeća, koje nije jednoglasno u vezi s oblikom odgovornosti, uvjerena je van razumne sumnje da je Milivoj Petković značajno doprinio udruženom zločinačkom poduhvatu. Osim toga, iz njegovog doprinosa proizlazi da je on posjedovao namjeru da ostvari zajednički zločinački cilj protjerivanja muslimanskog stanovništva i da se čine pomenuti zločini kako bi se taj cilj sproveo. Vijeće pored toga ocjenjuje da je Milivoj Petković, na osnovi svog doprinosa ostvarivanju zajedničkog zločinačkog cilja i svojih saznanja o činjenicama, razumno mogao predvidjeti djela seksualnog zlostavljanja činjena tokom operacija deložiranja muslimanskog stanovništva iz zapadnog Mostara u periodu od juna 1993. do februara 1994. i tokom vojnih operacija u Varešu krajem oktobra 1993., djela krađe počinjena tokom operacija deložiranja u opštini Gornji Vakuf u januaru
1993., u opštini Jablanica u aprilu 1993., u opštini Mostar od juna do februara 1994., tokom vojnih operacija u Varešu krajem oktobra 1993., kao i rušenje džamija u Sovićima i Doljanima tokom operacija u opštini Jablanica u aprilu 1993. On je prihvatio i preuzeo rizik da bi ti zločini mogli biti počinjeni.
