Više izlazaka napolje tokom dana može da dovede do lakšeg uspavljivanja tokom noći, prema novoj studiji koja je otkrila vezu između godišnjih doba i promjena u obrascima spavanja.

Dok je studija otkrila da je broj sati sna tokom ljeta, jeseni i proljeća bio sličan, u zimskim mjesecima učesnici istraživanja su odlazili na spavanje kasnije uveče i budili se kasnije ujutru, piše Science alert.

U skladu sa ranijim istraživanjima, tim koji stoji iza nove studije smatra da manje izlaganje svjetlosti tokom dana može da bude odgovorno za promjene u našem tjelesnom satu koje onda znače da smo manje spremni za spavanje kada dođe noć.

„Naša tijela imaju prirodni cirkadijalni sat koji nam govori kada da spavamo noću“, kaže biolog Horacio de la Iglesija sa Univerziteta Vašington (UV) u Sijetlu i dodaje da „ako ne budete dovoljno izloženi dnevnoj svjetlosti, to će pomjeriti početak sna noću.

U studiji je učestvovalo 507 studenata postdiplomskih studija UV, a podaci su prikupljeni između 2015. i 2018. putem monitora koji su učesnici nosili na zglobu. Monitori su mjerili i aktivnost spavanja i izloženost učesnika svjetlosti.

Tokom zime, učesnici su odlazili na spavanje u prosjeku 35 minuta kasnije, a budili su se u prosjeku 27 minuta kasnije nego ljeti.

Istraživači ukazuju na to da izloženost svjetlosti ima različite uticaje na cirkadijalni sat u različito doba dana. Veća je vjerovatnoća da će izloženost svjetlosti tokom dana uticati na to da zaspite ranije, dok će svjetlost noću, čak i iz vještačkih izvora, pomjeriti to vrijeme, što znači da će vaše tjelo biti pospano kasnije.

Analiza podataka je otkrila da je svaki sat izlaganja dnevnoj svjetlosti, čak i tokom oblačnih dana, pomjerio cirkadijalne faze učesnika unaprijed za oko 30 minuta. Međutim, svaki sat izlaganja večernjoj, vještačkoj svjetlosti, pomjerio je ove faze unazad za oko 15 minuta.

„To je taj efekat guranja i povlačenja“, kaže biolog i dodaje da su otkrili da, budući da učesnici nisu bili dovoljno izloženi dnevnoj svjetlosti zimi, njihovi cirkadijalni satovi su kasnili u odnosu na ljetnje.

Na sve nas u određenoj mjeri utiču naši cirkadijalni ritmovi, koji se odvijaju u ciklusu od približno 24 sata. Na rad ovog sata mogu da utiču naše godine, ishrana i upotreba raznih uređaja, poput mobilnih telefona i kompjutera.

Ova, nova studija, pokazuje da izlaganje prirodnoj svjetlosti tokom dana i vještačkoj svjetlosti tokom noći takođe ima uticaj, pri čemu vještačka svjetlost igra ulogu još od pronalaska električne sijalice. Naše aktivnosti više nisu ograničene dnevnim satima kao što su nekada bile.

Bez obzira na naše godine ili način života, više izlaganja prirodnoj svjetlosti može da bude ključno za održavanje naših cirkadijalnih faza stabilnijim, i odlazak u krevet u isto vrijeme svake noći.

„Mnogi od nas žive u gradovima i mjestima sa puno vještačke svjetlosti i načinima života koji nas drže u zatvorenom prostoru tokom dana“, kaže biolog.

On ističe da ova studija pokazuje da moramo da izađemo napolje, čak i na kratko, a posebno ujutru, da bismo bili izloženi prirodnoj svjetlosti.

„Uveče, manje vremena provodite pred ekranom i pod vještačkim osvjetljenjem kako biste mogli lakše da zaspite“, savjetuje biolog.

Istraživanje je objavljeno u časopisu „Journal of Pineal Research“.