Državne himne su sastavni faktor identiteta svake zemlje; uz zastavu, grb, jezik, valutu, himna je jedna od određujućih karakteristika nacionalnog manifesta. Obzirom da se radi o predstavi jedne nacije kroz umjetnost, države se sentimentalno vezuju uz himne i jako često vuku važno historijsko naslijeđe. Porijeklo, kontekst i zanimljivosti o evropskim himnama, pročitajte u nastavku teksta.

Državne himne postale su popularne u Evropi tokom 19. vijeka, ali neke su nastale i mnogo ranije. U dobru i u zlu, nacionalne himne su pratile evropske zemlje u najprosvjećenijim trenucima njihove historije, kao i u najnacionalističkijim periodima Evrope.

Neke su se mijenjale, neke su osporavane, ali mnoge nacionalne himne su pune iznenađenja i učenja. Zemlje s nekoliko službenih jezika imaju nekoliko jezičnih verzija državne himne, koje mogu biti različite.

Poznato je da i sama Evropa ima svoju himnu: melodija koja simbolizira Evropu potiče iz Devete simfonije koju je 1823. komponovao Ludwig Van Beethoven, kada je uglazbio “Odu radosti”, lirski stih Fridriha Von Schillera iz 1785. godine. Himna simbolizira ne samo Evropsku uniju nego i Evropu u širem smislu. Pjesma “Oda radosti” izražava Schillerovu idealističku viziju o tome kako ljudska rasa postaje braća – viziju koju je dijelio i Betoven.

Himne evropskih država

Imajte na umu da zemlje s nekoliko službenih jezika imaju nekoliko jezičnih verzija državne himne, koje mogu biti različite. Na primjer Švicarska: „Kad u jutro-crveno dođeš odande, vidim te u okeanu svjetlosti” (njemački), „Na našim planinama, kada sunce najavljuje blistavo buđenje” (francuski), „Kad zora zora pozlati jutro” (italijanski), „U zoru sutrašnje ljudsko biće te pozdravlja” (romanski).

Belgija: „Plemenita Belgijo, o draga majko“ (francuski), „O draga Belgijo, o sveta očeva zemlja“ (nizozemski), „O draga zemljo, o belgijsko tlo“ (njemački).

Himnusz na engleskom jednostavno znači „Himna“ i muzička je poetska molitva koja počinje riječima Isten, áldd meg a magyart („Bože, blagoslovi Mađare“) koja služi kao zvanična nacionalna himna Mađarske.

Limba noastra - nacionalna himna Moldavije poziva narod da oživi upotrebu svog maternjeg jezika.

Danska ima dvije zvanične himne: građansku, koja pjeva o domoljublju i kraljevsku (vojnu) koja počinje sa „Kralj Kristijan je stajao uz uzvišeni jarbol“.

Španija, Bosna i Hercegovina, Kosovo i San Marino jedine su zemlje na svijetu koje imaju himnu bez zvaničnih tekstova.

Himna slobodi – pjesma koju je napisao Dionysios Solomos – nije samo nacionalna himna Grčke, već i nacionalna himna Kipra.

Najstarija nacionalna himna na svijetu je nizozemska - Wilhelmnus - i napisana između 1568. i 1572. godine. Ova himna doslovno se odnosi na "njemačku krv", ali je važno razumjeti historijski kontekst. Originalni tekstovi koji su nastali u 16. vijeku, kada je Nizozemska bila dio Svetog Rimskog Carstva, a izraz se odnosi na germanske narode carstva (koji su uključivali i Holanđane), a ne na Njemačku u modernom smislu riječi.

La Marseillezu, francusku nacionalnu himnu, komponovao je u jednoj noći tokom Francuske revolucije (24. aprila 1792.) Claude-Joseph Rouget de Lisle, kapetan inženjera i amaterski muzičar stacioniran u Strazburu. Svirala je u patriotski banket u Marseju, a štampane kopije su date revolucionarnim snagama koje su tada marširale kroz Pariz. Ušli su u Pariz pjevajući ovu pjesmu, a sa njom su marširali poslije i kroz Tuileries. Ironično, Rouget de Lisle je i sam bio rojalista i odbio je da položi zakletvu na vjernost novom ustavu.

Državna himna (Bundeshymne) Republike Austrije službeno je usvojena 25. februara 1947. godine, nakon konkursa za pronalaženje zamjene za bivšu carsku himnu od Haydna koju je prisvojila Njemačka 1922. godine, a sada također ima nacističke asocijacije. Kompozitor melodije nije siguran, ali njeno porijeklo seže u 1791. godinu, kada je stvorena za masonsku ložu kojoj su pripadali i Wolfgang Amadeus Mozart i Johann Holzer (1753-1818). Trenutna teorija kaže da su melodiju mogli komponovati ili Mocart ili Holzer.

“Gdje je moj dom?” je češka nacionalna himna. Muziku za himnu komponovao je F. Škroup, glavni revivalistički kompozitor češke muzike, a posebno češke opere. Tekst je preuzet iz prve strofe opere “Fidlovačka”, koju je napisao Tyl i izveo 1834. Pjesma je prvobitno imala dva stiha, ali kada je postala prvi dio čehoslovačke državne himne nakon oslobođenja zemlje 1918. korišten je samo jedan stih. Nakon raspada Čehoslovačke 1. januara 1993., pjesma je postala himna nove Češke Republike, ali samo prvi stih ostaje zvanična himna.

„Malteška himna“ je napisana u obliku molitve Bogu. Od sredine devetnaestog vijeka do ranih 1930-ih, Malta je prolazila kroz nacionalno buđenje. Mnogi mislioci su smatrali da Malta treba da ima svoju nacionalnu himnu. Godine 1850. Ġan Anton Vassallo je komponovao Innu Lil Malta, koja se svirala tokom mnogih malteških političkih manifestacija. Godine 1922. profesor Mro. Robert Samut je komponovao kratku melodiju. Himna se pušta svaki dan u medijima, kao i tokom svih službenih dužnosti predsjednika Malte, premijera Malte i drugih važnih državnih ličnosti.

"Nad Tatrou sa blýska" bi se prevelo kao “Munja nad Tatrama”. To je nacionalna himna Slovačke i potiče iz srednjoevropskog aktivizma 19. vijeka. Glavne teme su oluja nad planinama Tatra koja je simbolizirala opasnost za Slovake i želja za rješavanjem prijetnje. Munja nad Tatrama napisana je 1844. godine tokom sedmica kada su učenici bili uznemireni zbog ponovljenih odbijanja njihovih i tuđih apela školskom odboru da poništi Šturovo otpuštanje. Nekada je bio posebno popularan tokom pobuna 1848-1849.

Program N1 televizije možete pratiti UŽIVO na ovom linku kao i putem aplikacija za Android|iPhone/iPad