Ruski naučnici, u saradnji sa evropskim kolegama, pronašli su način da istovremeno dijagnostikuju i liječe rak, a novi metod podrazumijeva korištenje nanočestica silicijuma za otkrivanje i uništavanje ćelija raka uz pomoć ultrazvuka, ne šteteći zdravim ćelijama.

“Pronašli smo `blaži` režim terapijskog dejstva na ćelije raka koji ne dovodi do masovnog uništavanja ćelija, ali, sudeći po svemu, dolazi do uništenja prije svega unutarćelijskih organela nanočesticama”, rekao je Andrej Sviridov sa Moskovskog državnog univerziteta “Lomonosov”.

Naučnik je istakao i da ovaj metod dovodi do jačeg terapeutskog efekta, piše “Sputnjik”.

Sviridov i njegove kolege, koji rade pod rukovodstvom profesora Viktora Timošenka, sada su stvorili posebne nanočestice od silicijuma, obložene specijalnim sastavom polimera, koji mogu istovremeno da se koriste i za izučavanje i za “ubijanje” raka, uz pomoć ultrazvuka.

Glavni problem ovakvih metoda u liječenju raka, kažu naučnici, dosad je bio taj što ultrazvuk i nanočestice koje apsorbuje često djeluju neselektivno i uništavaju ne samo tumore, već i zdrave ćelije. Osim toga, takve nanočestice se veoma brzo rastvaraju u organizmu, što ne dozvoljava naučnicima da ih izuče zbog njihove nedugovječnosti i toksičnosti.

Ruski stručnjaci sa “Lomonosova” sada su riješili taj problem, i to tako što su nanočestice od poroznog silicijuma obložili slojem dekstrana, biopolimera iz molekula glukoze. Takve čestice, kako ističu biolozi, ne samo da se sporije razlažu u poređenju sa njihovim “golim” pandanima nego i svijetle kada se ozrače ultraljubičastim zracima, što omogućava da se tkiva i ćelije izučavaju.

Ove čestice naučnici su ispitali na kulturama ćelija raka na ljudskom grkljanu, i to tako što su ga zračili ultrazvukom u prisustvu i odsustvu nanočestica.

Eksperimenti su pokazali da “čist” ultrazvuk ne djeluje na ćelije raka, dok ih u kombinaciji sa nanočesticima pažljivo ubija.

Osim toga, te nanočestice, kako ističu naučnici, mogu da se koriste za dostavu lijeka i drugih molekula u zdrave ćelije ili ćelije raka.

Zagrijavanje pomoću ultrazvuka ili radio-talasa će, kako navode, molekule lijeka učiniti pokretljivijim, a samim tim to će ojačati njihovu efikasnost.

Ovaj pravac na kom rade naučnici naziva se teranostika, a termin sastavljen od riječi “terapija” i “dijagnostika” i označava proces istovremene dijagnostike bolesti i njenog liječenja.

Teranostika se, između ostalog, primjenjuje u otkrivanju i liječenju više vrsta onkoloških bolesti pomoću nanočestica, napunjenih lijekom i ciljano “ubrizganih” u ćelije raka.

Međutim, ne bi trebalo očekivati da nanočestice uđu u medicinsku praksu danas ili sutra, jer predstoji niz kliničkih ispitivanja na životinjama i ljudima.

Na to se mogu “potrošiti” i godine, a takva ispitivanja se ne završavaju uvijek pozitivno.

N1 pratite putem aplikacija za Android | iPhone/iPad i društvenih mreža Twitter | Facebook i UŽIVO na ovom linku.