Postoje mjesta na svijetu na kojima vam šal, marama ili vindjakna ama baš ništa ne znače. Jednostavno, vjetar koji na njima puše je toliko jak da se zavlači između kostiju i vrlo lako može da vas otpuše. I ne radi se samo o subjektivnom osjećaju, već o izmjerenoj jačini vjetra, prema Boforovoj skali od nula do 12, gdje broj pet označava svježi povjetarac (30-38 km/h), a broj 12 – uragan, sa brzinama vjetra od 116 km/h pa naviše.

Među najvjetrovitijim mjestima na Zemaljskoj kugli su i ona gdje su jaki vjetrovi uobičajena stvar, ali i ona koja su se nenadano našla na putu uragana.

Na dnu ljestvice, koju objavljuje sajt loveexploring.com, nalazi se St John's, glavni grad Newfoundlanda i Labradora, koji se smatra najvjetrovitijim gradom u Kanadi. Ovaj pitoreskni obalski grad, najstarije naselje u Kanadi, osnovano 1583. godine i poznato po kućama utisnutim u litice, doživljava prosječnu godišnju brzinu vjetra od oko 21 km/h, sa maksimalnom koja dostiže 31 km/h. Međutim, i u tom gradu se vjetar u decembru 2019. razgoropadio, dostigavši brzinu od 157 km/h.

Iza njega je Zaliv Commonwealtha na Antarktiku, za koji se vjeruje da ima najvišu prosječnu godišnju brzinu vjetra od 80 km/h. Najjači vjetar zabilježen je na Rtu Denison 1995. i iznosio je nevjerovatnih 204 km/h. Međutim, istraživači s početka 20. vijeka doživjeli su i vjetrove brzine od 270 km/h tokom australijske antarktičke ekspedicije. Međutim, ovo nije uvršteno u zvanične podatke. Ova oblast drži rekord u domenu hladnih vjetrova koji se obrušavaju s visina u zaliv, izazivajući mećave i veoma moćne vrtloge.

Rt Blanco na jugozapadnoj obali Oregona u SAD tokom zime pogađaju ekstremni vjetrovi, koji dostižu svakih nekoliko godina brzinu od 113 km/h. No tokom jedne oluje u oktobru 1962. zabilježena je brzina vjetra od 233 km/h.

Glavni grad Novog Zelanda Wellington slovi za najvjetrovitiji grad svijeta, mada je nadimak Chicaga u SAD “vjetroviti grad”. Prosječna godišnja brzina vjetra u Wellingtonu je 47 km/h, što je dovoljno da svako od nas počne da cvokoće i pokuša da potraži zaklon. No, to je i dalje prilično daleko od zime 1962. i najjačeg zabilježenog vjetra u Wellingtonu, koji je puhao brzinom od 248 km/h.

Šetlandski ostrvski arhipelag, između sjeverne obale Škotske i Farskih ostrva, smatra se prema podacima meteorološkog zavoda Ujedinjenog Kraljevstva, najvjetrovitijom destinacijom u toj zemlji. Mada su za tu oblast uobičajeni vjetrovi brzine od 24 km/h, doživjela je i prave tajfune od 278 km/h, i to 1986. godine.

Instrument koji je mjerio brzinu vjetra uništen je u nevremenu. Shetland, koji se sastoji od više od 100 ostrva, od kojih je samo 15 naseljeno, uglavnom ima blagu klimu. No, zimi vjetrovi znaju prilično da se razduvaju i dostignu brzinu uragana.

Popularno škotsko skijalište Aviemore je apsolutni rekorder u Ujedinjenom Kraljevstvu, kada se radi o brzini vjetra. U martu 1986. vjetar je puhao brzinom od čak 278 km/h, mada su neki kasnije tvrdili da je njegova brzina dostigla nevjerovatnih 312 km/h.

Očekivano, jaki vjetrovi pušu i na Himalajima, najvišim planinskim lancem na Zemlji koji se prostire 8.848 metara uvis. Tu su zabilježeni vjetrovi brzine od 282 km/h, što je u rangu uragana kategorije 5. No, zimi su na Himalajima uobičajeniji vjetrovi koji pušu brzinom od 161 km/h, dok se period od maja do septembra smatra “najtišim”, pa je i razumljivo da ga tada najviše i pohode planinari.

Kirkwood, skijalište južno od jezera Taho na sjeveru Kalifornije može da se pohvali vjetrom koji je puhao čak 336 km/h, na 2.800 metara nadmorske visine. Oluja koja je u novembru 2017. zahvatila ovo područje, prosto ga je zbrisala, a talasi na jezeru Taho, poznatom po mirnoj površini, dostizali su metar i po.

Planina Washington u New Hamphshireu takođe je neslavni rekorder, a brzina vjetra od 372 km/h, izmjerena u aprilu 1934. nije prevaziđena čitavih 60 godina. Rekord je potučen tek 1996. sa vjetrom od skoro 400 km/h koji je bjesnio na Barrow ostrvu u Australiji.

Planina Washington se smatra najvjetrovitijim mjestom u SAD, kojim više od 100 dana godišnje caruju vjetrovi koji pušu 117 km/h ili brže.

Apsolutni pobjednik ove naše liste je Oklahoma City u SAD, sa tornadom koji je protutnjao u maju 1999. brzinom od nevjerovatnih 486 km/h. Ta brzina je, međutim, izmjerena mobilnim Dopler radarom, koji nije zvanično priznat, te je ipak ostrvo Barrow nosilac zvaničnog rekorda u brzini vjetra za Zemljinoj kugli.

No, uprkos tome, tornado u Oklahomi uvršten je u Guinnessovu knjigu rekorda kao najbrži vjetar ikada. Inače, Oklahoma se ne smatra naročito vjetrovitom, sa prosječnom brzinom vjetra od 21 km/h. Najvjetrovitiji je početak aprila.

Program N1 televizije možete pratiti UŽIVO na ovom linku kao i putem aplikacija za Android|iPhone/iPad