Na današnji dan prije 27 godina poginuo je Dražen Petrović, jedan od najvećih košarkaša nekadašnje Jugoslavije, a po mnogim mišljenjima i anketama, i na Starom kontinentu.

Čovjek koga je tragična smrt u saobraćajnoj nesreći u Njemačkoj spriječila da ostavi još dublji trag u NBA ligi je, izuzimajući olimpijsko zlato, uzeo sve najvažnije klupske i reprezentativne titule i trofeje.

Sa reprezentacijom Jugoslavije se popeo na evropski i svjetski tron, dok je nastupao za Cibonu domogao se trofeja jugoslovenskog Kupa i nacionalnog šampiona, te pehara Kupa pobjednika kupova (1987) i dva Kupa evropskih šampiona (1985, 1986). U madridskom Realu je ugravirao svoje ime među osvajače Kupa kralja i Kupa pobjednika kupova.

Kao član selekcija Jugoslavije i Hrvatske osvajao je srebrne medalje na Olimpijskim igrama u Seulu (1988) i Barseloni (1992), dok je na početku karijere sa Šibenkom na parketu uzeo titulu šampiona Jugoslavije (1983) koja je, međutim, ubrzo košarkašima ovog kluba oduzeta administrativnom odlukom čelnika tadašnjeg Košarkaškog saveza Jugoslavije.

Ipak, pokojni Dražen je, daleko više nego po osvojenim trofejima, svoje ime među velikanima ovog sporta trajno upisao zahvaljujući sjajnim individualnim umijećima koja su mu donijeli nadimak “košarkaškog Mocarta”. Sin Joleta i Biserke Petrović ostao je upamćen kao nenadmašan šuter i briljantni asistent, čovjek koji je bio nezaustavljiv za svoje čuvare u igri jedan na jedan. Za njega nije bio problem da na utakmici ubaci 60 poena (rekordni učinak je imao na duelu Cibone i Olimpije kada se zaustavio na broju od 112 poena) ili protivnički koš prorešeta sa devet trojki, koliko je pogodio protiv Limoža u susretu Kupa evropskih šampiona. Osim toga, posjedovao je ubilačku žicu, tačnije želju da u svakom meču, bez obzira na cijenu i trenutni rezultat, dođe do pobjede. Zbog toga nije bio omiljen lik kod navijača protivničkih ekipa, ali su i oni koji ga nisu voljeli, poštovali ovog košarkaškog majstora.

Poslije preranog odlaska dobio je brojna priznanja koja su trebala da ovjekovječe uspomenu na legendu iz Šibenika. U Košarkašku kuću slavnih primljen je 2002. godine, dok ga je portal HoopsHype.com 2013. godine izabrao za najboljeg evropskog košarkaša svih vremena. Cibonina dvorana u glavnom gradu Hrvatske od 1993. nosi naziv Dom Dražena Petrovića, u Zagrebu je takođe dobio trg, spomenik (visok četiri metra) i Memorijalni centar, a u Lozani je ispred Olimpijskog muzeja 29. aprila 1995. podignuta statua ovog nenadmašnog asa. I rodni grad mu se odužio otkrivanjem bronzanog Draženovog odlijevka na Baldekinu, te otvaranjem Spomen muzeja, pa ipak, više od ovih priznanja i spomenika Petrovića i poslije fizičkog nestanka u životu održavaju sjećanja njegovih savremenika i snimci spektakularnih igara na košarkaškim parketima.