Vlasti kažu da je jedna višestruka 66-godišnja "slijepa putnica" mnogih aviona, koja je ranije ovog mjeseca uspjela da se ubaci u avion u Čikagu i stigne do Londona, primjećena na čikaškom Međunarodnom aerodromu i ponovo uhapšena.

Merilin Hartman, iz Grejslejka, javila je agencija AP, privedena je i optužena za prekršaj nedozvoljenog ulaska na državno zemljište i za prekršaj uslova pod kojima je uz plaćenu kauciju bila na slobodi po prošlonedjeljnoj odluci sudije koji ju je upozorio da ne odlazi na aerodrome.  

Policija kaže da je bila pozvana jer je neko odbio da napusti aerodrom kada mu je to naređeno, a našla je 66-godišnju Hartman na putničkom terminalu.  

Merilin Hartman je, kaže policija, prethodnog puta, bez avionske karte i bez pasoša, uspjela da prođe bezbjednosnu kontrolu aerodroma O'Her i ukrca se u avion. Uhapšena je u Londonu i vraćena u Čikago.  

Potpuniju priču o Merilin Hartman je sredinom ove nedjelje objavio londonski list Gardijan, ali u rubrici “Mentalno zdravlje”.  

Ona je “postarija sjeda bjelkinja koja izgleda kao obična, zbunjena i rasejana baka, i lako se utapa u gužvu, ne izazivajući pažnju aerodromskog osoblja”.  

Najstariji podaci o njenom hapšenju, piše list, su još iz 2009. godine, od kada se izvještaji o njoj umnožavaju.  

Na aerodromima prolazi ili zaobilazi kontrole provlačeći se ispod konopaca koji usmjeravaju redove putnika, ubacujući se usred grupa koje putuju kolektivno, pokazujući tuđe “bording pasove” ili jednostavno odgovarajući sa “Da!” kada neki službenik aerodroma nekoga prozove da prođe.  

Merilin Hartman su hvatali na aerodromima mnogo više puta nego što je uspjevala i da priđe avionima, jer su njene fotografije na svim oglasnim tablama obezbjeđenja.  

Ta žena uvijek začuđenog izraza lica, piše Gardijan, ipak nikada nije dospjela u zatvor, niti je ikada prijavljena američkoj službi bezbjednosti, jer i ne predstavlja nikakvu prijetnju po bilo čiju bezbjednost.  

“Obično joj samo kažu da to više ne radi i da ode, i ona baš tako uradi – dok ponovo ne dođe i sve krene ponovo”, piše list.  

Hartman je 2014. “izvela serijski napad” na Međunarodni aerodrom San Franciska, pokušavajući da se ubaci u šest aviona.  

“Osjećam potrebu da uđem u avion i jednostavno nekud odem”, rekla je tada, u jednom od mnogobrojnih kontakata s novinarima, uključujući i britanske koje je često pozivala telefonom.  

Saznali su, piše Gardijan, da je Merilin Hartman veoma dugo beskućnica koja vjerovatno ima maniju gonjenja jer u raznim verzijama tvrdi da je “progone špijuni”, da joj “na posebnim mjestima misteriozne osobe ostavljaju tajne karte i puštaju je da ulazi u avione”, da je 25 godina Barak Obama “znao za plan da je pretvore u lutalicu” a nije joj pomogao ni kada je postao predsjednik SAD, da joj “neki smještaju dugotrajno zatvaranje”…  

Koliko god puta s tim i drugim pričama stigla pred sud, sudije je nisu kažnjavale, već su joj dobronamjerno preporučivale da se više ne ubacuje u avione i ona im je to svečano obećavala, “držeći obećanje nekada nekoliko dana, a nekada svega nekoliko sati”, piše londonski list.  

“Hartman nije bezbjedosni, nego poslovni problem” jer uspjeva da se besplatno vozi avionima na linijama za koje karte koštaju hiljade dolara.  

Uhvaćena u nizu država, upućivana je u socijalne službe za pomoć beskućnicima, što ona i jeste, ali ih je brzo napuštala jer smatra da su prljave i njoj neprihvatljive, i vraćala se na aerodrome.  

“Ne postoji bataljon postarijih sjedih žena koje popunjavaju avione, ali postoje legije mentalno oboljelih beskućnika, od kojih su mnogi ostarjeli i koji su loše, koji tumaraju ulicama svakog većeg američkog grada. Ne samo što im ne pomažemo, već čak ne znamo ni kako – i to je prava tragedija Merilin Hartman”, zaključuje Gardijan.