Međunarodni sud pravde u Hagu donio je 26. februara 2007. godine Presudu o predmetu BiH protiv Srbije i Crne Gore zbog kršenja Konvencije o spriječavanju i kažnjavanju zločina genocida kojom je okončao četrnaestogodišnji spor.

Presudom je utvrđeno:

1. Da je Srbija prekršila obavezu spriječavanja genocida iz Konvencije o spriječavanju i kažnjavanju zločina genocida u vezi sa događajima koji su se desili u Srebrenici u julu 1995.godine.

2. Da je Srbija prekršila obaveze iz Konvencije o spriječavanju i kažnjavanju zločina genocida time što nije predala Ratka Mladića optuženog za genocid, saučešništvo u genocidu, radi suđenja pred Međunarodnim krivičnim tribunalom za bivšu Jugoslaviju, čime je propustila da u cjelosti sarađuje sa Tribunalom.

3. Da Srbija nije ispunila obaveze iz privremenih mjera koje je Sud naredio 8. aprila i 13. septembra 1993.godine u ovom predmetu, tako što je propustila poduzeti sve mjere koje je imala na raspolaganju da spriječi genocid u Srebrenici u julu 1995. godine.

4.(Sud) je odlučio da Srbija mora odmah preduzeti efikasne korake da bi osigurala ispunjenje svojih obaveza prema Konvenciji o spriječavanju i kažnjavanju zločina genocida kako su definisane u članu II Konvencije ili bilo koje druge mjere propisane članom III Konvencije, i predati optužene za genocid ili drugi od tih zločina za suđenje Međunarodnom krivičnom tribunlau te u cjelosti sarađivati s Tribunalom.

5. (Sud) je utvrdio da, u vezi s kršenjem obaveza navedenih u podstavu 5 i 7 zaključak Suda u tim podstavovima predstavlja odgovarajuću satisfakciju, te da ovo nije predmet u kojem bi bilo odgovarajuće narediti plaćanje kompenzacije ili narediti davanje garancija i uvjerenja da se kršenje neće ponoviti

6. Presudom je utvrđeno da su bosanski Srbi osmislili i implementirali genocid u i oko Srebrenice, kao i da je genocid počinjen u ime vlasti Republike Srpske.

Činjenice utvrđene ili potvrđene presudom

1. Međunarodni sud pravde prvi put u historiji je utvrdio odgovornost jedne države zbog kršenja Konvencije o spriječavanju i kažnjavanju zločina genocida.

2. Predmet ovog spora nije bilo utvrđivanje karaktera oružanog sukoba u BiH, niti je utvrđivanje karaktera oružanog sukoba uslov za utvrđivanje postojanja genocida. Zločin genocida može se počiniti u bilo kojem oružanom sukobu, ali i u vrijeme mira. Stoga ovo pitanje nije bio predmet posebne pažnje Suda.

Uprkos tome, Sud je baveći se pitanjem odgovornosti SR Jugoslavije za genocid počinjen u BiH utvrdio da je vojska SR Jugoslavije učestvovala u ratu u Bosni i Hercegovini. Sud konstatuje da postoji mnoštvo dokaza koji potvrđuju direktno ili indiirektno učešće zvanične vojske SR Jugoslavije zajedno sa vojnim snagama bosanskih srba, u vojnim operacijama u Bosni i Hercegovini.
Međunarodni sud pravde utvrdio je učešće SR Jugoslavije u ratu u BiH što razrješava pitanje prirode oružanog sukoba u Bosni i Hercegovini.

Pored direktnog učešća vojske SR Jugoslavije u vojnim operacijama u BiH, Sud je ustanovio da je SRJ pružala značajnu vojnu i finansijku pomoć Republici Srpskoj bez čije pomoći ova ne bi mogla izvršiti najvažnije vojne i paravojne aktivnosti. Dio te pomoći svakako je upotrebljen u činjenju zločina genocida u i oko Srebrenice.

Također, Sud je utvrdio da je SRJ tokom kritičnog perioda imala mogućnost utjecaja na bosanske Srbe koji su osmislili i proveli genocid u Srebrenici, za razliku od drugih država ugovornica Konvencije o genocidu, zahvaljujući jačini političkih, vojnih i finansijskih veza između SRJ s jedne, i Republike Srpske i VRS s druge strane, koje su iako nešto slabije nego u prethodnom periodu, ipak i u vrijeme događanja u Srebrenici ostale veoma bliske

3. Sud je utvrdio da je u Bosni i Hercegovini počinjen genocid, i da su počinioci genocida postupali u ime Republike Srpske i izvršavali su dijelove javnih ovlasti Republike Srpske.

4. Sud je utvrdio da je genocid počinjen nad bosanskim muslimanima

5. Sud je prihvatio kao dokazane činjenice da su u Bosni i Hercegovini u periodu od 1992. do 1995.godine, nad građanima Bosne i Hercegovine, a naročito nad bosanskim Muslimanima počinjeni zločini u formi ubijanja pripadnika zaštićene grupe, koji su ravni genocidu u fizičkom smislu riječi, tako da oni više ne mogu biti predmet osporavnja. Sud je analizirao događaje u Sarajevu, dolini rijeke Drine kao i u logorima širom Bosne i Hercegovine.

Sud je utvrdio da su tokom perioda 0d 1992. do 1995. godine izvršena masovna ubistva u određenim oblastima i logorima na teritoriji cijele BiH. Meta su uglavnom bilii bosanski Muslimani kao pripadnici zaštićene grupe. Stoga je Sud zaključio da su se na čitavoj teritoriji i u toku cijelog perioda dešavala masovna ubistva i da je materijalni element (actus reus)zločina genocida, kako je definisano u članu II Konvencije ispunjen.Ovakvo stanovište uglavnom je utemljeno na rezultatima krivičnih postupaka okončanim pred ICTY-em.

6. Sud je utvrdio da su na teritoriji cijele Bosne i Hercegovine bosanski Muslimani kao zaštićena grupa bili žrtve masovnih maltertiranja, prebijanja, silovanja i mučenja koja uzrokuju teške fizičke ili psihičke povrede iz člana II, a koje su ravne genocidu, ali nije dokazano da je to činjeno genocidnom namjerom.

7. U ovom postupku je takđer utvrrđeno da su nad bosanskim Muslimanima vršene deportacije i protjerivanja i da je razarana njihova vjerska, historijska i kulturna baština. Također, uutvrđeno je postojanje logora širom Bosne i Hercegovine u kojima su ljudi ubijani, povređivani ili bili izvrgnuti užasnim uslovima života.

8. U radnjama genocida učestvovali su vojska i policija Republike Srpske

9. Zločin genocida počinjen je u i oko Srebrenice koja je bila Rezolucijom Vijeća sigurnosti broj 819 od 16.aprila 1993. godine ustanovljena kao zaštićena zona UN-a gdje je ubijeno više od 7000 vojno sposobnih muškaraca. Ovaj broj nisu činili samo bosanski muslimani stanovnici Srebrenice nego i mnoge muslimanske izbjeglice iz okolnih regija

10.Srbija nije ispunila obaveze iz privremenih mjera koje je Sud naredio tako što je propustila poduzeti sve mjere koje je imala na raspolaganju da spriječi genocid u Srebrenici u julu 1995.godine.

(izvor: Međunarodni sud pravde i knjiga ”Revizija presude Međunarodnog suda pravde” autora Sakiba Softića)

N1 pratite putem aplikacija za Android | iPhone/iPad i društvenih mreža Twitter | Facebook i UŽIVO na ovom linku.