Krajem oktobra jedna vijest objavljena na portalu magazina Saff prošla je gotovo nezapaženo. Saff je izvjestio da je u rodnom ažirskom gradu Oranu preminuo Muhamed Sebbar, u Bosni i Hercegovini znan kao Abu Meali, bivši komandant odreda “El Mudžahidin”.
Nikakvih drugih detalja, osim da je u pitanju kratka bolest nije bilo. Informacija o smrti Abu Mealija plasirana je upravo u danima kada se počelo ozbiljno nagovještavati da će do kraja godine biti podignuta optužnica protiv bivšeg komandanta 3. korpusa Armije RBiH Sakiba Mahmuljina zbog ratnih zločina koje su počinili pripadnici “El Mudžahidina” na području Vozuće i Zavidovića. Za pobornike teorije zavjere bila je to prilika za pitanje da li je Meali fiktivno preminuo ili je pak likvidiran kao neugodni svjedok o ratnim dešavanjima na podučju Vozuće, prenosi zurnal.info.
Sakib Mahmuljin je uhapšen po nalogu Tužilaštva BiH. Nedugo nakon hapšenja saopšteno je da je osumnjičen jer su od jula do septembra 1995. godine pripadnici odreda “El Mudžahidin” počinili ubistvo oko 50 ratnih zarobljenika srpske nacionalnosti te nečovječno postupali prema oko 20 ratnih zarobljenika i civila.
“Sakib Mahmuljin kao zapovjednik 3. Korpusa ARBiH tereti se da je propustio da spriječi počinjenje ovih kaznenih djela ratnog zločina protiv ratnih zarobljenika i civila od pripadnika postrojbe „El Mudžahidin”, te je propustio da iste kazni nakon počinjenog zločina“, navodi u saopštenju državno tužilaštvo.
Kome su vjerovali mudžahedini u BiH?
Godinama nakon rata vođena je polemika da li je odred “El Mudžahidin”, sastavljen prvenstveno od stranaca iz afro-azijskih zemalja, kojima su se naknadno pridružili domaći borci, bio u sistemu komadovanja unutar Armije RBiH. Tokom suđenja u Hagu bivšem komandantu Armije RBiH Rasimu Deliću, prezentiran je dokument sa Delićevim potpisom iz avusta 1993. godine kojim naređuje priključenje odreda “El Mudžahidin” 3. korpusu. Da je ta naredba shvačena ozbiljno i od civilnog rukovodstva RBIH, pokazuje i odluka Predsjedništva RBiH od 5. avgusta 1994. godine kojom se u čin nadkapetana unapređuje Abu Maali, komandant odreda “El Mudžahidin” 3. korpusa, piše zurnal.info.
“Vjerovali smo samo komandantu Trećeg korpusa Sakibu Mahmuljinu, pošto je bio pravi Musliman i Izetbegovićev čovjek”, izjaviće kao svjedok na suđenju Rasimu Deliću bivši prevodilac odreda “El Mudžahidin” Aiman Awad. Awad tvrdi da je pripadnost odreda 3. korpusu bila samo formalna, te da nisu mogli naređivati odredu.
Bivši komadnat 35. divizije 3. korpusa Armije RBiH Fadil Hasanagić svjedočio je u Hagu da je ratnom operacijom u Vozući septembra 1995. godine komandovao Sakib Mahmuljin, te da je on lično odredio borbene zadatke odredu “El Mudžahidin”, kao i da su iz odreda izvještaje slali samo Mahmuljinu.
I prije nego što će postati komandant 3. korpusa bilo je jasno da za mudžahedine Mahmuljin osoba od povjerenja. Kao člana komande ovog korpusa Rasim Delić ga je ovlastio da sa jedinicom mudžahedina iz Zenice pregovara u njihovom ulasku u sastav Armije RBiH. Aiman Awad je tvrdio da se Mahmuljin tada predstavio kao opunomoćenik ne Rasima Delića, nego Alije Izetbegovića. A Alija Izetbegović je u bio jedina osoba kojoj su nakon Mahmuljina, mudžahedini neizmjerno vjerovali.
Zaboravljene žrtve zločina
Odred “El Mudžahidin” bio je smješten na područu Kamenice kod Zavidovića. Prema presudi Rasimu Deliću, poslijepodne 11. septembra 1995, vojnici 328. brigade 5. bataljona Armije BiH i odred “El Mudžahedin” zarobili oko 60 vojnika i civila bosanskih Srba, uključujući tri žene u blizini sela Kesten. Zarobljenicima je bilo naređeno da u koloni pješice krenu prema Kestenu. Putem su dvojica zarobljenika, Milenko Stanić i Živinko Todorović, ubijena iz vatrenog oružja. Pretresno vijeće je konstatovalo da je jedan pripadnik odreda “El mudžahidin” ubio Milenka Stanića. 52 vojnika VRS-a odvedeni su do jedne hale u Kestenu. U toj su ih hali čuvali vojnici Armije RBiH. U jednom trenutku 20 naoružanih mudžahedina je pod prijetnjom oružjem otelo zarobljenike te ih odvelo do logora Kamenica. U Kamenici su do kraja decembra svi ubijeni. Ubili su ih pripadnici odreda “El mudžahidin”. Torturu u kamenici preživjelo je samo 11 zatočenih iz druge grupe, koji su kasnije o svemu i svjedočili haškim istražiteljima.
Nestali počinioci zločina
Nakon okončanja rata slijedio je snažan pritisak SAD-a da strani državljani, pripadnici “El Mudžahidina” napuste zemlju. Alija Izetbegović im nevoljko to saopštava. Tek je manji dio njih ostao, uglavnom oni koji su se oženili bh. državljankama. Obavještajno-sigurnosna agencija bi trebala imati uvid u njihovo kretanje, ukoliko se tužilaštvo odluči da neke potraži kao svjedoke u vjerovatnom procesu potiv Sakiba Mahmuljina. Jasno je da je sada gotovo nemoguće pronaći izvršioce zločina u Vozućoj i Kamenici, čak i kada bi se tačno znao njihov identitet. Za tužilaštvo će vjerovatno lakši put biti dokazivanje komandne odgovornosti, kao što je to bilo u haškom procesu protiv Rasima Delića. Za pravo i sud u konačnici vrijede i formalne činjenice. Dokumenti jasno kazuju da je odred bio u sastavu 3. korpusa Armije RBiH. Izvodio je ratne operacije samostalno ili u sadejstvu sa drugim jedinicama Armije RBiH. Sakib Mahmuljin bio je nadređeni starješina (i) odredu “El mudžahidin” koji nije dao nalog za istragu navoda o počinjenim ratnim zločinima pripadnika odreda “El Mudžahidin”.
N1 pratite putem aplikacija za Android | iPhone/iPad i društvenih mreža Twitter | Facebook.