Britanska funta našla se u raskoraku između dolara i eura, što doprinosi neizvijesnosti u britanskoj ekonomiji, kao i izbori koji se održavaju početkom maja.

Američki dolar je zahvaljujući jačanju privrede SAD i najavi podizanja referente kamatne stope zabilježio najvišu vrijednost u odnosu na euro u posljednjih 12 godina, pošto je evropska valuta oslabila zbog klimave privrede i programa Evropske centralne banke za masovan otkup obveznica za 60 milijardi eura mjesečno.

U raskoraku između jačanja dolara i slabljenja eura, funta je pala na petogodišnji minimum u odnosu na dolar, ali i skočila na sedmogodišnji maksimum u odnosu na euro. Funta sada vrijedi 1,5 dolara i 1,4 eura.

Za Britance to donosi povoljan razvoj pošto će im biti jeftiniji odmor na grčkim i španskim plažama, mada s druge strane povlači za sobom i skuplju kupovinu na njujorškoj Petoj aveniji. U cjelini, britanski turisti su na dobitku pošto više putuju u Evropu nego u SAD.

Pošto britanski uvoz najviše dolazi iz eurozone, rast funte u odnosu na euro znači da će inflacija biti manja od očekivane, što nosi opasnost pogubne deflacije, koja guši ekonomiju, mada lijepo zvuči kada cijene padaju.

Što se tiče izvoza, britanske firme su u teoriji na dobitku kada je riječ o američkom tržištu pošto britanska roba slabljenjem funte u odnosu na dolar pojeftinjuje, a na gubitku su kada je riječ o eurozoni gdje su sada proizvodi s oznakom “Made in UK” skuplji.

Mada su SAD pojedinačno najveće tržište za britanske kompanije sa 12,7 posto, u eurozonu ukupno ide 45 posto britanskog izvoza, što znači da je u cjelini Velika Britanija, kad je riječ o izvozu, na gubitku zbog razvoja u trouglu dolar-euro-funta.