Viši sud u Beogradu donio je 7. februara 2023. godine presudu kojom je optužene Gojka Lukića, Duška Vasiljevića i Jovana Lipovca osudio na kazne zatvora u trajanju od po 10 godina, a Draganu Đekić na kaznu zatvora u trajanju od pet godina zbog otmice iz putnika iz voza u mjestu Štrpci, zlostavljanja, mučenja i ubistva 20 civila nesrpske nacionalnosti 27. februara 1993. godine.

Fond za humanitarno pravo (FHP) smatra da su izrečene kazne zatvora preblage u odnosu na težinu ovog zločina i njegove posljedice koje traju i danas, nakon 30 godina.

“Visina izrečene kazne nije u skladu ni sa uobičajenom sudskom praksom Višeg suda u Beogradu u pogledu kažnjavanja. Tako je pred istim sudom pravnosnažno osuđen Boško Soldatović na kaznu zatvora od 15 godina za ubistvo devet civila, a Veljko Marić na kaznu zatvora u trajanju od 12 godina zbog ubistva jednog civila. Preblago izrečenom kaznom Viši sud u Beogradu je poslao poruku porodicama žrtava da, iako su 30 godina čekali da odgovorni za ubistvo njihovih članova porodice konačno budu adekvatno kažnjeni, njihove patnje i bol nisu prepoznati kao važni”, navodi se iz FHP-a i dodaje da se očekuje da Apelacioni sud u Beogradu uvaži žalbu Tužilaštva za ratne zločine (TRZ) i da optuženima izrekne znatno više kazne koje odgovaraju težini ovog zločina.

Tužilaštvo za ratne zločine podiglo je 10. maja 2018. godine optužnicu protiv Gojka Lukića, Duška Vasiljevića, Ljubiše Vasiljevića i Dragane Đekić, pripadnika jedinice “Osvetnici” u sastavu VRS-a, kao i protiv Jovana Lipovca, pripadnika 1. čete 1. bataljona Višegradske brigade VRS-a, zbog ubistva 20 civila nesrpske nacionalnosti, državljana Savezne Republike Jugoslavije, 27. februara 1993. godine u mjestu Štrpci.

Optuženi su prvo legitimisali, a nakon toga iz brzog voza 671 koji je saobraćao na liniji Beograd – Bar izveli 20 civila, a zatim ih uz prijetnju oružjem ukrcali u kamion i prevezli do zgrade osnovne škole u Prelovu, gde su ih tukli i oduzeli im novac i dragocjenosti. Nakon toga, optuženi su civile samo u donjem vešu i s rukama vezanim žicom kamionom odvezli do sela Mušići, gdje su ih ubili.

Do danas su pronađeni posmrtni ostaci samo četiri žrtve. Tijelo Halila Zupčevića pronađeno je krajem 2009. godine na obali jezera Perućac, a posmrtni ostaci Rasima Ćorića, Jusufa Rastodera i Iljaza Ličine nađeni su u istom jezeru 2010. godine. Ostale žrtve se i dalje nalaze u evidencijama nestalih lica.

FHP je predočio da, kako se navodi, iako su tokom postupka optuženi osporavali iskaz Miće Jovičića, koji je pred sudom BiH priznao krivicu za učestvovanje u ovom zločinu, sud je prihvatio i njegov iskaz, kao i iskaze svjedoka Mitrašina Glišića, Dušana Božića i Nebojše Ranisavljevića koji je za ovaj zločin osuđen 2002. godine pred sudom u Bijelom Polju na kaznu zatvora od 15 godina.

U kratkom obrazloženju prilikom izricanja presude sud je naveo da je prilikom odmeravanja kazne optuženima cjenio njihovu dosadašnju neosuđivanost, teške životne prilike, nedostatak sredstava za život, kao i zdravstveno stanje optuženog Jovana Lipovca.

“FHP smatra da su izrečene kazne preblage, posebno imajući u vidu da su svi oteti putnici bili civili, da se radilo o državljanima SRJ koji su iz voza izvedeni jer su bili Bošnjaci, da su nakon otmice zlostavljani i mučeni, a zatim i ubijeni s rukama vezanim žicom iza leđa. Najmlađa žrtva bio je tada maloljetni Senad Đečević, učenik, star 16 godina. Isto tako, do danas su pronađeni posmrtni ostaci samo četiri žrtve, dok se njih 16 i dalje vode kao nestali”, ukazuje se u saopštenju.

Za ovaj zločin je pred sudom u Bijelom Polju 2002. godine osuđen Nebojša Ranisavljević na kaznu zatvora od 15 godina. Takođe, Sud Bosne i Hercegovine je 2022., odnosno 2023. godine za ovaj zločin osudio osmoricu pripadnika VRS-a na kazne zatvora od 13, odnosno 15 godina.

“S obzirom da se radi o istom zločinu i pripadnicima iste grupe, nejasno je iz kog razloga je sud u Srbiji izrekao znatno niže kazne zatvora za ovaj zločin. Prilikom izricanja presude, osim uobičajenih olakšavajućih okolnosti sud nije naveo koje to naročito olakšavajuće okolnosti postoje da bi se optuženima izrekle kazne od po 10, odnosno pet godina zatvora“, zaključeno je u saopštenju povodom presude Višeg suda u Beogradu.