Svetozar Andrić, bivši general u Vojsci Republike Srpske (VRS), izabran je u Gradsko vijeće Beograda, iako protiv njega pred tamošnjim pravosuđem postoji krivična prijava za ratne zločine počinjene u Bosni i Hercegovini tokom rata devedesetih godina.

Prijavu je još 2018. godine Tužilaštvu za ratne zločine Republike Srbije podnio Fond za humanitarno pravo.

Iz Fonda kažu za Radio Slobodna Evropa (RSE) da od Tužilaštva, na pitanje o tome u kojoj je fazi slučaj, dobijaju samo uopštene odgovore – da oni “postupaju po krivičnoj prijavi”.

Andrić, koji je većim dijelom rata bio komandant Birčanske brigade VRS, te je u njegovoj nadležnosti bilo nekoliko opština na istoku BiH, prema navodima Fonda je 1992. naredio “iseljavanje” Bošnjaka iz Zvornika.

Tada je više od 10.000 Bošnjaka napustilo ovaj grad na obali Drine i okolna mjesta.

Andrić je iste godine naredio osnivanje logora Sušica, kroz koji je prošlo preko 8.000 ljudi, a ubijeno ih je više od 1.600.

RSE nije uspio stupiti u kontakt sa Andrićem. U Gradskom vijeću Beograda smo dobili informaciju da još uvijek nije počeo da radi, te da trenutno nemaju njegov mail ili kontakt telefon.

Vladajuća koalicija u Beogradu, koju predvodi Srpska napredna stranka (SNS) i aktuelni gradonačelnik, bivši vaterpolista Aleksandar Šapić, predložila je Andrića za Gradsko vijeće, a njegov izbor je zvanično potvrđen 18. avgusta.

Gradsko vijeće Beograda je organ gradske vlasti koji usklađuje funkcija gradonačelnika i Skupštine grada i vrši kontrolno-nadzornu funkciju nad radom Gradske uprave.

O kakvom se logoru se radilo?

Logor Sušica na području Vlasenice na istoku BiH, osnovan je u maju 1992. godine i postojao je do kraja septembra iste godine.

Da je logor osnovan po Andrićevoj naredbi utvrđeno je tokom suđenja Ratku Mladiću, bivšem komandantu Vojske Republike Srpske u Haškom tribunalu, kada je dokument o osnivanju kao dokaz predočio jedan od haških tužilaca.

U naredbi se navodi da logor treba “obezbijediti u duhu međunarodnih pravila”, te da se zabranjuje samovoljno donošenje odluka o fizičkoj likvidaciji zarobljenika.

Logor se nalazio u šumovitom području, a koristio je lokalne skladišne objekte.

Prema zvaničnim podacima, kroz ovaj logor je prošlo više od 8.000 Bošnjaka iz Vlasenice i okoline, a prema Međunarodnom komitetu crvenog krsta, u i oko Sušice je ubijeno 1.617 ljudi.

Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju je Dragana Nikolića zvanog “Jenki”, komandanta logora Sušica, 2005. godine osudio na 20 godina zatvora zbog ubistava, silovanja i mučenja logoraša.

Andrić je, kao svjedok odbrane na suđenju Ratku Mladiću 2015. godine, tvrdio da je logor Sušica bio azil, te da su logoraši sami dolazili tamo “zbog njihove sigurnosti”.

Bivši logoraši za RSE svjedoče o tome šta su prošli u ovom logoru, ali i u okolini Vlasenice.

Izgubio oca, brata i ujaka

Damir Kičić je imao 13 godina i živio je u Vlasenici kada je počeo rat.

Tu su mu ubijeni stariji brat Galib, otac Munib i ujak Mujo. Očeve posmrtne ostatke nikada nije pronašao. Danas živi u Beču.

U ispovijesti za RSE, prisjeća se da je Vlasenica već u aprilu 1992. okupirana, te da se život normalno odvijao 20-ak dana, dok je tu bio Novosadski korpus bivše JNA.

Kasnije, kaže, ovaj korpus se povukao, a sve su preuzeli mještani, i “tad počinju odvođenja, ubistva, napadi na sela oko Vlasenice koja su etnički bila muslimanska”.

Pokušali su da pobjegnu iz Vlasenice, ali nisu uspjeli.

“I mi smo pokušali u maju mjesecu da izađemo kolektivno iz Vlasenice, međutim bila je prevelika gužva, nije bilo dovoljno autobusa, i onda smo se vratili i cijelo vrijeme bili u kući”, prisjeća se Kičić.

Krajem avgusta 1992, automobil je došao pred kuću sa dvojicom muškaraca koji su tražili da se njegov otac i stariji brat jave u logor.

To su odbili, pa su prespavali u susjednoj kući, kod ujaka. Te noći je automobil opet došao.

Opširnije na portalu Radio Slobodna Evropa.

Program N1 televizije možete pratiti UŽIVO na ovom linku kao i putem aplikacija za Android|iPhone/iPad