Jesu li Slovenci pokušali ukrasti bosanskog brdskog konja, ili ga spasiti? Profesori Veterinarskog fakulteta u Ljubljani ovakve navode smatraju humorističnim, jer da su ih krali zvali bi se slovenski, a ne bosanski. Ekipa N1 iz Ljubljane obišla je ove plemenite životinje.
Bosanski brdski konj na slovenačkim ulicama. Slovenački naučnici kažu, ništa nisu ukrali, pokušavaju spasiti vrstu.
“Da karikiram – ako bi hteli da im ukrademo rasu, preimenovali bi ga u slovenačkog konja, što je nonsense. Mi smo pokušali sa Međunarodnim udruženjem da upišemu tu rasu u registar autohtonih rasa konja u Sloveniji sa namerom da dobijemo određena sredstva državnih institucija, što bi omogućilo nastavak uzgajanja i povećavanje populacije bosanskog konja”, kazao je Matjaž Mesarić, profesor na Veterinarskom fakultetu Univerziteta u Ljubljani.
Državne institucije u BiH na potrebe ove vrste nisu odgovorile na vrijeme, pa če i bosanski brdski konj, po svemu sudeći, budućnost pronaći u dijaspori.
“Ne znam da li su se odnosi umirili, malo se je situacija smirila, očekujem da će biti razumni da će razumjeti da se ne radi o krađi rase, već o očuvanju te rase u globalnom smislu. Znači ne radi se o ličnim interesima, već o zajedničkim interesima biodiverziteta na svijetu, na globalnom novou”, dodao je Mesarić.
U praksi to znači uzimanje sjemena ovih konja, kako bi se sačuvala za slučaj nestanka vrste u prirodi.
“Mužjaka izaberu na Biotehničkom fakultetu. Oni ga izaberu, u ovom slučaju je dr Mesarić zadužen za Bosanskog planinskog konja i on učestvuje u izboru mužjaka. Kada se mužjak izabere na osnovu kvaliteta genetskog materijala, i kada se odredi da je prihvatljiv za genetsku banku, onda ga dovedu kod nas na fakultet, gdje imamo vještačku kobilu uz pomoć koje uzmemo sjeme. Konj ejakulira u vještačku vaginu i to sjeme onda pregledamo i ako je kvalitet odgovarajući, onda ide dalje u proceduru”, pojasnio je Primož Klinc, profesor na Veterinarskom fakultetu Univerziteta u Ljubljani.
Nakon što prođu sve provjere sjeme se zaledi u epruvetama, koje su deponovane u posebnim kontejnerima u tečnom azotu na neodređeno vrijeme.
“Napravili smo izračune koji su pokazali da je sjeme dobrog kvaliteta najmanje 200 godina, kasnije se ne zna šta bi se dogodilo zbog radijacije iz okoline, uprkos tome da je zamznuto na -196 stepeni. Vjerovatno DNK ne bi opstao zauvijek, ali smo izračunali da bi 200 godina minimum bio dobrog kvaliteta”, dodaje Klinc.
U ovoj banci ne čuvaju samo sjeme bosanskog brdskog konja, izdvojili su i sjeme lipicanera, posavskog konja, ljutomerskog kasača, ali i drugih vrsta, kokoški, ovaca, koza, bikova, pasa. Sjemena se čuvaju na dvije lokacije kako bi bilo sačuvano u slučaju požara, potresa, popuštanja kontejnera.
Program N1 televizije možete pratiti UŽIVO na ovom linku kao i putem aplikacija za Android|iPhone/iPad
Kakvo je tvoje mišljenje o ovome?
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare