Sredinom oktobra 1991. Skupština Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine donosi Akt o reafirmaciji suverenosti Republike Bosne i Hercegovine, koji je prethodio odluci o referendumu.

A iz skupštinskih klupa uslijedile su prijetnje kasnije osuđenog ratnog zločinca, Radovana Karadžića.

“Nemojte da mislite da nećete dovesti Bosnu i Hercegovinu u pakao, a muslimanski narod, možda, u nestanak. Muslimanski narod ne može da se odbrani, ako bude rat ovdje“, Radovan Karadžić, osuđeni ratni zločinac.

“Njegov (Karadžićev, op.a.) način izlaganja, njegove poruke možda na najbolji način objašnjavaju zašto mi možda više i nećemo da ostanemo u Jugoslaviji… Njegov način izlaganja, njegove poruke možda najbolje objašnjavaju zašto i drugi neće da ostanu u toj Jugoslaviji“, replicirao je tada Alija Izetbegović, predsjednik Predsjedništva RBiH.

Odluku o održavanju referenduma o odvajanju od SFRJ, Skupština Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine donijela je krajem januara 1992. godine, glasovima Bošnjaka i Hrvata. Prije samog glasanja sjednicu su napustili srpski zastupnici predvođeni SDS-om.

Referendum za nezavisnost organizovan je 29. februara i 1. marta 1992. godine. Referendumsko pitanje je glasilo:

“Jeste li za suverenu i nezavisnu Bosnu i Hercegovinu državu ravnopravnih građana, naroda Bosne i Hercegovine Muslimana, Srba i Hrvata i pripadnika drugih naroda koji u njoj žive?“.

Na referendum je izašlo više od 2 miliona građana Bosne i Hercegovine, oko 64 posto. ZA nezavisnu Bosnu i Hercegovinu, od ukupnog broja važećih listića, glasalo je 99, 4 posto građana. Na referendum su izašli i građani srpske nacionalnosti.

“Mi ovdje predstavljamo 100 hiljada Srba koji su ostali u gradu Sarajevu. Činjenica je, neki su mi rekli da ne mogu doći jer iza ovih naselja koja se nalaze prema Ilidži, a naročito na Ilidži, ne mogu nikako nikako da probiju barikade srpske koje su postavljene i zarad ovoga danas što se ovdje događa“, kazao je tada Vladimir Srebrov.

Iste godine, 1992. više od 70 zemalja svijeta priznalo je Bosnu i Hercegovinu kao nezavisnu državu. U članstvo Ujedinjenih nacija primljena je 22. maja te godine.

Bio je to početak gotovo četverogodišneg rata U BiH u kojem je ubijeno oko 100 hiljada građana. Glavni grad Sarajevo pod opsadom je bio više od 1400 dana, tokom koje je ubijeno 1600 djece. U Srebrenici je ubijeno više od 8 hiljada Bošnjaka u najtežem zločinu od 2. svjetskog rata u Evropi, genocidu. Razaranja su zaustavljena 1995. godine potpisivanjem Dejtonskog mirovnog sporazuma. Uslijedile su brojne dugogodišnje ili doživotne presude Haškog trinubala političkim i vojnim čelnicima Republike Srpske.