Više udruženja građana, nevladinih organizacija, medija uputilo je danas inicijative Vladi Republike Srpske da obustavi donošenje spornih odredbi izmjena Krivičnog zakonika koji se tiču uvrede i klevete.

Vladi dostavljena pravna analiza, odosno prigovor na Nacrt zakona u dijelu koji se odnosi na glavu XVIIa Krivična djela protiv časti i ugleda.

Da li vlast izmjenama i dopunama Krivičnog zakonika Republike Srpske ustaje protiv lažnih vijesti ili protiv slobodnih medija koji pišu i istražuju o kriminalu, lažnim diplomama, nesposobnim direktorima javnih preduzeća i ustanova ili nepotizmu u istima, namještenim tenderima, korumpiranim ministrima, doktorima, političarima, pitaju se novinari.

Inicijativu će danas uputiti i TI BIH i to Zakonodavnom odboru Narodne skupštine RS, a u vezi sa nepoštovanjem pravila i smjernica vezanih za izradu samog teksta Nacrta, te iniciranja da se takav tekst vrati predlagaču i da ne ulazi u dalju proceduru.

Spornim se smatra i to je što je obrađivač – Ministarstvo pravde Republike Srpske, na zvaničnoj web stranici objavilo različit tekst Prednacrta i Nacrta zakona o izmjenama i dopunama Krivičnog zakonika RS, te na taj način uticalo na onemogućavanje upućivanja primjedaba i sugestija na krivična djela protiv časti i ugleda od strane zainteresovane javnosti. Ministarstvo je u tekstu Nacrta konstatovalo da na predloženi tekst nije bilo primjedaba i sugestija, a da u prednacrtu uopšte nije ni objavilo krivična djela protiv časti i ugleda.

Poslato je i pismo medijima u regionu na oko 100 adresa, a dopisi će ići i ka EU medijima, udruženjima i institucijama.

Izmjene zakona mogle bi biti i udar na istinu, koju ako iznosite-možete biti kažnjeni, tumači se.

Izmjenama KZ RS u članu 208v. stoji da onaj ko iznosi ili pronosi štogod iz ličnog ili porodičnog života nekog lica što može škoditi njegovoj časti ili ugledu, biće kažnjen novčanom kaznom od 10.000 KM do 40.000 KM, a od 20.000 KM do 100.000 KM ako je ispunjen gore navedeni uslov o medijskoj objavi.

Dodaje se i stav koji glasi: „istinitost ili neistinitost onog što se iznosi ili prenosi iz ličnog ili porodičnog života nekog lica ne može se dokazivati“.