Pristup Zapada u kom „ne vidi zlo“ u srpskom predsjedniku Aleksandru Vučiću, destabilizuje Balkan, navodi CNN u opširnoj analizi koju prenosimo u cijelosti.
Kada je Rusija izvršila invaziju na Ukrajinu, SAD i Evropska unija su ubrzale svoj zaokret ka Srbiji. Umjesto da žongliraju sa kontradiktornim zahtjevima pluralističkih i razjedinjenih balkanskih država, zapadne prijestolnice su usredsredile većinu svojih napora na jedinstvenu metu, piše CNN.
Njihova politika imala je dva cilja. Prvo, da uvede Srbiju u zapadno okrilje, dalje od Rusije. Drugo, da svojim administracijama dozvoli da se potpunije fokusiraju na podršku Ukrajini.
Tradicionalno jedan od najbližih saveznika Moskve u Evropi, Beograd je dugo pokušavao da hoda po liniji između svojih historijskih veza sa Rusijom i potencijalne budućnosti jače evropske integracije. Zapadne diplomate su nastojale da povuku predsjednika Srbije Aleksandra Vučića iz orbite njegovog ruskog kolege, predsjednika Vladimira Putina, obećavajući brži put ka članstvu u EU, a istovremeno upozoravaju na izolaciju u slučaju neposlušnosti.
Ali, 18 mjeseci kasnije, neki posmatrači kažu da je trenutni pristup bio samo šargarepa, bez štapa, što rezultira nepostizanjem oba cilja.
Srbija je odbila da učestvuje u svim rundama sankcija EU protiv Putina, i nastavila je da ostvaruje sopstvene interese u regionu sa sve manjom odgovornošću, raspirujući sukobe preko granice kako bi odvratila pažnju od nezadovoljstva kod kuće, sigurna u saznanju da im na Zapadu neće zamjeriti.
Posljedice takvog pristupa najoštrije su se osjetile na Kosovu, koje je steklo nezavisnost od Srbije 2008. godine, poslije krvavih balkanskih ratova 1990-ih. Ali Beograd – i mnogi etnički Srbi na sjeveru Kosova – i dalje odbijaju da priznaju njegov suverenitet, što zaoštrava odnose među susjedima.
CNN je razgovarao sa nekoliko eksperata, kao i sa lokalnim stanovništvom u Srbiji i na sjeveru Kosova, koji su uznemireni pokušajima SAD i EU da privuku Srbiju u euroatlantsku zajednicu, i koji tvrde da njihovo dalje sprovođenje takve politike rizikuje da otuđi demokratske saveznike i poveća zabrinutosti za sigurnost u regionu.
„Ruski trojanski konj“
Zapadne vlade su Srbiju dugo tretirale kao neizostavni balkanski glas, ponekad na račun perifernijih igrača, kažu pojedini posmatrači.
„Njihovo uvjerenje je da je Srbija balkanska država, kako oni to vide. Srbija je ta uz koju će, ako možete da je privučete na našu stranu – šta god to značilo – sve biti lakše“, rekao je za CNN Jasmin Mujanović, politikolog specijalizovan za zapadni Balkan.
Dok su američke administracije jedna za drugom pokušavale da Vučića i njegovu Srpsku naprednu stranku (SNS) vrate u društvo, ti napori su „posebno drski“ od početka rata u Ukrajini, rekao je Mujanović, a nisu postigli ciljeve SAD.
„Izgleda da vjeruju da približavaju Srbije EU i NATO, i zapadnom razmišljanju, udaljavaju tu zemlju od Rusije… Ali to nije nešto što bih rekla da se odražava na terenu“, rekla je za CNN Alicia Kearns, britanska poslanica i predsjednica parlamentarnog odbora za vanjske poslove.
Vučić je dugo održavao prisan odnos sa svojim ruskim kolegom Putinom. Govoreći poslije sjednice Vijeća za nacionalnu sigurnost u februaru, Vučić je obrazložio odluku da ne sankcioniše Rusiju jer je Srbija bila „jedina zemlja koja nije uvela sankcije protiv nas devedesetih godina prošlog vijeka“*.
„Podržali su naš teritorijalni integritet u Ujedinjenim nacijama“, dodao je on, misleći na odbijanje Rusije da prizna nezavisnost Kosova. Srbija je izgubila kontrolu nad Kosovom nakon NATO bombardovanja 1999. godine, čime je okončan masakr etničkih Albanaca – koji čine više od 90 posto stanovništva Kosova – od strane srpskih snaga.
Uprkos naporima koje EU podržava u pravcu energetske tranzicije, Srbija ostaje u velikoj mjeri zavisna od Rusije, pošto je prodala većinski udio u svojoj naftnoj kompaniji ruskom državnom gigantu Gaspromu.
Rezultat toga je da, uprkos nadanjima Srbije da će se pridružiti EU, Vučić je nastavio da hoda po konopcu između Moskve i zapadnih sila. Iako se pridružio rezolucijama UN kojima se osuđuje ruska invazija na Ukrajinu, srpski lider je pokazao malo volje da se pridruži zapadnim sankcijama.
Vlada Srbije je u aprilu demantovala izvještaje da je prodavala oružje i municiju Ukrajini, nakon što se pojavio dokument Pentagona u kojem se tvrdi suprotno. Srbija je tada rekla da ostaje pri politici neutralnosti, iako su neki zapadni zvaničnici te izvještaje shvatili kao dokaz da njihova politika funkcioniše.
Nekoliko analitičara je izjavilo za CNN da je Srbija morala da uradi veoma malo da bi dobila pohvale američkih i evropskih zvaničnika, a da je u stvarnosti Vučić ostavio trag prekršenih obećanja.
„Kada smo imali njegov (Vučićev) reizbor 2020, svima nam je rečeno ‘samo sačekajte poslije izbora, odjednom ćete vidjeti da postaje veoma zapadno i evropski orijentisan’“, rekla je Kearns. „To se nije dogodilo.“
„Rečeno nam je da će se pridružiti sankcijama i pokazati da je iskreno na našoj strani. To se nije desilo. Rečeno nam je da se neće približiti Rusiji. Sa Putinom je u septembru potpisao sigurnosni sporazum. S vremena na vrijeme on se smije Zapadu u lice. A kada pitam zapadne zvaničnike, ’zašto ste toliko odlučni da dozvolite Vučiću da vas preigra?‘, oni kažu da je on najbolja opcija“, navela Kearns.
Kearns je bila jedna od rijetkih zapadnih zvaničnica koja je javno kritikovala Srbiju. Ali to je imalo svoju cijenu. Nakon što je razgovarala sa CNN-om, Vučić joj je uputio očiglednu prijetnju tokom obraćanja na državnoj televiziji, tvrdeći da „ako vlada Velike Britanije ne reaguje” na njene kritike Srbije, „bićemo prinuđeni da reagujemo”.
S obzirom na takvo ponašanje, neki postavljaju pitanje da li je cijeli projekat integracije Srbije održiv, pod njenom sadašnjom vlašću.
„Pod pretpostavkom da nekako nekim čudom uvedemo Srbiju u EU, sa ovakvim režimom, vi praktično dovodite još jednog ruskog trojanskog konja u EU, kao što imate u obliku (mađarskog premijera Viktora) Orbana“, kazala je za CNN Majda Ruge, ekspertkinja za Balkan Evropskog vijeća za vanjske odnose (ECFR).
„Da, možete uticati na proširenje, ali sigurno nećete neutralisati ruski uticaj u regionu – samo ćete ga uvesti u EU.“
Kosovo i vladavina prava
Efekti praštajućeg pristupa Zapada Beogradu najžešće se osjećaju na Kosovu, koje je zavisi od podrške Zapada od proglašenja nezavisnosti. Dok više od 100 zemalja priznaje njegov suverenitet, Srbija to ne priznaje, već ga posmatra kao otcijepljenu državu. Pokušaji normalizacije odnosa između dvije zemlje – koje nadgledaju SAD i EU – bili su naporni i povremeno nasilni.
Najžešći sukob dogodio se nakon izbora za gradonačelnike četiri sjeverne kosovske opštine u maju. Ovi izbori često prolaze bez pompe: oko 90 posto stanovništva u ovom regionu su etnički Srbi, pa u uobičajenim okolnostima za gradonačelnike biraju Srbe.
Ali ovo nisu bile uobičajene okolnosti. U novembru su gradonačelnici iz stranke Srpska lista koju podržava Beograd, a koja dominira u četiri opštine, istovremeno podnijeli ostavke. Pratili su ih policajci etnički Srbi, administrativno osoblje i sudije u regionu.
Njihove ostavke pokrenule su nove izbore, koji je trebalo da budu održani u decembru. Srpska lista saopćila je da neće učestvovati na izborima, nakon što su ih Srbi u regionu bojkotovali, uz punu Vučićevu podršku. Ali, s obzirom na tenzije, Kosovo je pristalo da odloži izbore do aprila – odluku koju je pohvalila Quinta, neformalna grupa koju čine SAD, UK, Francuska, Njemačka i Italija.
Pošto kosovski Srbi nisu učestvovali, kandidati etnički Albanci su se kandidovali bez prigovora. Izborni zvaničnici su rekli da je samo oko 1.500 ljudi glasalo u četiri opštine – odziv od samo 3,5 posto. Neki gradonačelnici su izabrani sa jedva više od 100 glasova.
Ali, iako izbori ni u kom slučaju nisu bili reprezentativni, za kosovskog premijera Aljbina Kurtija, ovo pitanje nije predstavljalo ništa manje od same vladavine prava.
„Imamo četiri gradonačelnika čiji je legitimitet nizak. Ali, ipak, nema legitimnijeg od njih. Moramo imati vladavinu prava. Mi smo demokratska republika“, rekao je Kurti za CNN u maju.
Međutim, premijerov stav je kritikovan kao čvrst i beskompromisan. Njegovi saveznici su ga optužili da je 26. maja, kada su mnogi bili opkoljeni demonstrantima, prisilio da uđe u kancelarije gradonačelnika, protiv eksplicitnih uputstava.
„SAD su rekle Kurtiju – i tu je on kriv – rekle su mu da ih ne postavlja u opštinske zgrade. I tu je Kurti ignorisao konkretan pravac“, rekao je Edward Joseph, predavač vanjske politike na Univerzitetu Johns Hopkins koji je desetak godina služio na Balkanu, uključujući i NATO.
Zvaničnik prištinske vlade rekao je za CNN da nisu željeli da „predaju” zvanične vladine zgrade demonstrantima. „Gradonačelnici su ušli u svoje kancelarije… Srbija je pozvala Srbe da bojkotuju izbore. Sada su htjeli da niko ne ulazi u te zgrade. Ali onda se postavlja pitanje: ako gradonačelnici ne bi trebalo da uđu u zgradu, ko bi trebao?“
Ali dok je Kurti možda preduzeo nekoordinisanu akciju, odgovor na ovo nije bio neizbežan. Najgore nasilje nije došlo na dan kada su gradonačelnici ušli u njihove kancelarije, već tri dana kasnije, u gradu Zvečan – kada gradonačelnika nije ni bilo u zgradi.
Nasilje je bilo ekstremno. Desetine pripadnika mirovnih snaga NATO-a povređeno je nakon što su ih napali etnički Srbi. Neke povrede su bile teške: tri mađarska vojnika su upucana, jednom je amputirana noga.
Kurti je za CNN rekao da to nisu „mirni demonstranti“, već „fašistička milicija“ za koju se zna da djeluje na sjeveru Kosova, „koju plaća Beograd i daje joj naredbe“.
Vlada Srbije nije odgovorila na više zahtjeva za komentar.
Drugi se slažu sa Kurtijem. Kearns je za CNN rekla da su britanske trupe stacionirane na Kosovu pronašle „skladište oružja koje je srpska milicija sakrila u crkvama i ambulantnim vozilima na severu Kosova. Čuli smo za granate ispred praga ljudi ako odbiju da podrže srpsku miliciju.“
Uprkos tome, veliki dio diplomatskog odgovora bio je fokusiran na Kurtijeve akcije, za koje je Kosovo platilo visoku cijenu. Od propalih izbora, Kosovo je isključeno iz zajedničkih vojnih vežbi sa SAD, isključeno iz evropskih infrastrukturnih projekata i podvrgnuto sankcijama za koje Kosovska poslovna alijansa kaže da bi do kraja ovog perioda mogle da koštaju njenu privredu 500 miliona eura (550 miliona dolara).
Kearns je kritikovala „neuravnotežen“ odgovor Zapada, rekavši da je ignorisao pravi uzrok problema. „Početak krize je bilo strano miješanje srpske vlade u unutrašnje kosovske poslove, gdje su kosovskim Srbima rekli da ne glasaju na lokalnim izborima. To je strano miješanje“, rekla je ona.
Kurti je pokušao da proglasi suverenitet Kosova protiv dvostrukih sila stranog miješanja i organizovanog nasilja, na šta su, prema Mujanovićevim riječima, SAD i EU odgovorile: „Ne. To nije prikladno u ovim okolnostima.”
„Zelenski Balkana“
.mxf.jpg)
S obzirom na oslanjanje Kosova na podršku Zapada, neki strahuju da Kurtijeva nepopustljivost frustrira njegove saveznike i slabi njegovu zemlju. Neki pozivaju na potpunu promenu načina.
„On pokušava da bude Zelenski Balkana“, rekao je za CNN Šćiprim Arifi, gradonačelnik južne srpske oblasti Preševo. „On retorički i na populistički način koristi argumentaciju vladavine prava. On želi da bude Zelenski Albanaca.“
Srpska Preševska dolina predstavlja naličje sjevera Kosova. Dok je sjever Kosova naseljen većinom etničkim Srbima u zemlji sa većinskim albanskim stanovništvom, Preševska dolina je uglavnom naseljena etničkim Albancima u zemlji sa srpskom većinom.
Najbolji način da se situacija popravi, rekao je Arifi, jeste da Kurti uradi ono što zapadni saveznici traže: radi na stvaranju „Zajednice srpskih opština“ (ZSO) na sjeveru Kosova.
Kurti je optužen da je spriječio primjenu samouprave srpskih opština, kako je navedeno u Briselskom sporazumu iz 2013. čiji je cilj normalizacija odnosa između balkanskih susjeda. Prema sporazumu, Srbija bi mogla da stvori ZSO na sjeveru Kosova, koja bi djelovala u okviru kosovskog pravnog sistema, a kosovska policija bi ostala jedini organ za sprovođenje zakona.
Deceniju kasnije, ova zajednica nije stvorena, ostavljajući sporove oko stepena autonomije kosovskih Srba.
Ali postoje sumnje da li će ovo rješenje – koje sada snažno forsiraju SAD i EU – ublažiti tenzije.
„Vjerujte mi, to neće biti najbolje rješenje“, rekao je za CNN Dušan, Srbin iz opštine Leposavić. „Možda će u prvih nekoliko mjeseci to biti olakšanje. Možda, ‘Oh vidi, konačno smo dobili nešto.’“
Ali to bi bila lažna zora. „Sa ekonomskog aspekta, naši životi neće biti poboljšani, ali će biti gori“, rekao je on, jer će građani morati da počnu da plaćaju usluge i poreze koje trenutno pokriva Vlada Kosova. CNN je sakrio Dušanovo pravo ime, jer se on plaši da bi njegovi komentari mogli da utiču na njegovu egzistenciju.
Takođe postoji zabrinutost da bi ZSO mogla da izazove još geopolitičkih tenzija.
„Ne znamo šta će biti ta zajednica“, rekla je Kerns. „Da li će samo lokalne opštine biti odgovorne za svoju vodu i struju i poreze? Ili će to biti nova Republika Srpska? Realnost je takva da mislim da niko ne želi drugu Republiku Srpsku.“
Republika Srpska, jedan od dva entiteta koja čine Bosnu i Hercegovinu, proglasila je nezavisnost 1992. godine i zvanično je priznata Dejtonskim sporazumom iz 1995. Posljednjih mjeseci, njen proruski predsjednik Milorad Dodik pokušao je da utre put njenoj secesiji od Bosne.
U junu, poslanici Republike Srpske glasali su za suspenziju odluka Ustavnog suda Bosne, što je potez koji su stručnjaci opisali kao „pravnu secesiju“ i tešku kršenje Dejtonskog sporazuma. SAD su osudile taj potez, rekavši da ugrožava suverenitet Bosne.
„Ljudi u Prištini i Kurti su vrlo, vrlo jasno stavili do znanja da u autonomnim opštinama vide novu Republiku Srpsku. I u tom modelu ne vide rješenje za Kosovo. Oni vide novu verziju, novu generaciju krize za Kosovo, a na kraju i region u cjelini“, rekao je Mujanović.
Pogrešan konj?
Tokom posljednjih mjeseci tenzija, SAD i EU stalno su ponavljale svoju posvećenost cilju privlačenja Vučića na svoju stranu. Ali Srbija je djelovala sa sve većim odustajanjem, predstavljajući ono što Kearns naziva „neuspjehom diplomatije odvraćanja“.
Jedna štetna epizoda dogodila se u Ohridu, u Sjevernoj Makedoniji, u martu, kada su, poslije mjeseci pregovora uz posredovanje SAD i EU, Srbija i Kosovo konačno prihvatili bilateralni sporazum u cilju normalizacije odnosa između dvije zemlje. Ali, iako je to najavljivano kao iskorak, Vučić je napustio pregovore a da nije potpisao dokument, tvrdeći u TV obraćanju da to nije u stanju da uradi: „Imam strašne bolove u desnoj ruci… očekuje se da će bol trajati četiri godine.“
Drugi je uslijedio kada su srpske vlasti uhapsile trojicu kosovskih policajaca, za koje su tvrdili da su „duboko unutar teritorije centralne Srbije“ i da se spremaju da počine „teroristički čin“. Ali Kosovo je insistiralo da su oficiri „kidnapovani“ unutar granica Kosova i da je Srbija izvršila „akt agresije“.
SAD i EU su sporo reagovale na ovaj incident. KFOR, kosovske snage NATO-a, izdale su saopštenje 48 sati nakon što je prijavljen nestanak oficira. SAD su izdale saopštenje tri dana kasnije, tvrdeći da su hapšenja izvršena na osnovu „lažnih optužbi“.
Joseph je za CNN rekao da je teško povjerovati u srpski izvještaj o događajima – i da formulacija američkog saopštenja sugeriše da ni njihovi zvaničnici to vjerovatno ne prihvataju. „Ako su SAD zaista bile nesigurne u to da li je kosovska policija u Srbiji, zašto onda koristiti tako kategoričan izraz (kao ‘lažno’), koji zadire u djelokrug i presudu srpskog suda?“
Pa ipak Srbija nije kažnjena za pritvore. Oslobađanje oficira osigurano je dvije sedmice kasnije – ne od strane zapadnih saveznika, već od Viktora Orbana.
Poslije ovakvih epizoda, Joseph je za CNN rekao da pristup Vučićevom režimu u kom se „ne vidi zlo“ možda počinje da puca.
„Ovdje se postavlja pitanje: ko u Bidenovoj administraciji još vjeruje da je Vučić taj partner“, rekao je on, ukazujući na nedavno sankcionisanje Aleksandra Vulina, direktora obaveštajne službe Srbije, kao dokaz da Bidenova administracija „više nije zarobljena strahom i iluzijama o Vučiću”.
Ali da li se ovo prevodi u promjenu politike nije jasno.
U međuvremenu, Vučić je podigao ulog. Kao odgovor na sankcije Vulinu, Vučić je zabranio izvoz oružja iz Srbije na 30 dana, uz tvrdnju da se „sve mora pripremiti u slučaju agresije na Republiku Srbiju“.
„On u suštini kaže ’ući ćemo u sukob, moramo odmah da zaustavimo sav izvoz oružja, jer nam je potrebno za našu nacionalnu sigurnost.‘ On bukvalno prijeti ratom. Nikada ga ranije nisam vidjela tako eksplicitnog“, rekla je Ruge iz ECFR-a.
A predsjednikovu poruku su prihvatili i neki građani Srbije. Na fudbalskoj utakmici Crvene zvezde prošlog mjeseca, srpski nacionalistički navijači podigli su transparent sa natpisom „Kada se vojska vrati na Kosovo“. Vučić je prisustvovao utakmici, prenose lokalni mediji.
„Situacija je jasna ko je i dalje nasilnik na Balkanu“, rekla je za CNN Meliza Haradinaj, bivša mnistrica vanjskih poslova Kosova. „Vrijeme će pokazati da će ova ‘investicija’ umirenja Srbije biti uzaludna“.
*Ovo je citat teksta CNN-a. Rusija je 1992. godine zapravo glasala za uvođenje sankcija SR Jugoslaviji, što i Vučić sam priznaje i koristi kao argument za mogućnost pridruživanju sankcijama Moskvi.
Program N1 televizije možete pratiti UŽIVO na ovom linku kao i putem aplikacija za Android|iPhone/iPad
Kakvo je tvoje mišljenje o ovome?
Budi prvi koji će ostaviti komentar!