Profesor savremene historije na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu Husnija Kamberović kazao je da Haški tribunal nije osnovan da miri ljude na Balkanu već da osuđuje one za koje nađe dovoljno argumenata da su krivi.

Za činjenicu da je Žalbeno vijeće Haškoga tribunala danas potvrdilo u pravomoćnoj presudi u predmetu “Prlić i drugi” postojanje udruženog zločinačkog poduhvata, međunarodnog sukoba kao i okupaciju, profesor Kamberović je rekao da Haški tribunal kroz ovu presudu osuđuje postojanje Herceg-Bosne.

“To je neka vrsta poruke koja se šalje savremenim političkim elitama, ili čak upozorenje dijelu političara koji i danas maštaju o trećem entitetu i obnovi Herceg-Bosne”, smatra on.

Kamberović je mišljenja da će se istoričari i dalje baviti svim aspektima rata u BiH koji uključuju ulogu Hrvatske te da je na njima da kroz svoju metodologiju istražuju i utvrđuju tu ulogu.

S druge strane, osvrnuvši se na to da li je Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju ispunio svoj zadatak i misiju, kazao je da ovaj sud nije formiran da piše istoriju.

“Haški tribunal je bio formiran s ciljem da preduprijedi velike ratne zločine, jer je formiran, faktički, na početku rata u BiH. Međutim, znamo da su se najveći ratni zločini, uključujući genocid, desili u vrijeme dok je sud postojao”, napomenuo je profesor.

Međutim, on ističe činjenicu da su najviši politički i vojni krugovi iz BiH koji su sudjelovali u ratu izvedeni pred sud, uključujući i komandante Armije BiH, kao što je Rasim Delić, te mnogi drugi ratni komandanti, od kojih su neki osuđeni.

To, kaže, govori da je Haški tribunal ipak uradio veliku stvar.

“S druge strane, ovaj međunarodni sud je prikupio mnogo važne građe i to će, vjerovatno, biti najveće nasljeđe ovog suda. Ta građa i arhiva omogućit će da se istoričari kasnije, na mnogo normalniji način, bave istorijom rata u BiH”, smatra Kamberović.  

Istakao je da su mnogi nezadovoljni presudama, ali, kako je rekao, “sudske presude su sudske presude i one utvrđuju sudsku odgovornost pojedinaca”.

“To je princip na koji je Haški sud odlučio da funkcionira – da individualizira kaznu. Bilo bi dobro kada bi se doista tako i u društvu počelo razumijevati, odnosno da se zločini individualiziraju, a ne da se optužuju čitave nacionalne zajednice”, zaključio je ugledni bh. istoričar. Međutim, izrazio je bojazan da se nacionalne zajednice ipak homogeniziraju te da se stvari politiziraju do krajnjih granica.