Ističu više primjera koji po njima ne smiju tek tako pasti u zaborav, jer ih “zamjenjuje novi skandal ili senzacija”.

-Mediji nisu krivi za samoubistvo u Banjoj Luci, pišu u Udruženju novinara Republike Srpske, osvrćući se na viralni snimak ženske osobe koja urinira ispred automobila na cesti kod ulaza za osoblje Narodnog pozorišta Republike Srpske. -Zatim je ispraćena i vijest o samoubistvu iste te osobe.

U slučaju nesretno stradale gospođe, stav UNRS je da ozbiljni, nesenzacionalistički mediji, uglavnom nisu ni prenijeli vijest da se incident uopšte desio. To nije bila vijest bitnijeg društvenog značaja, čak ni do nivoa rubrike Crna hronika. Tragedija koja je uslijedila i o kojoj se zaista pisalo na stranicama Crne hronike, ukoliko je imala veze sa neželjenom javnom pažnjom, a koju je izazvao postupak nesrećno stradale osobe u javnom prostoru, u ovom slučaju potpada na teret društvenih mreža, odnosno njihovih korisnika, saopšteno je.

UNRS je “protiv lažnog puritanizma i medijskog ograničavanja javnog prostora”.

Udruženje smatra da je nakon tvrdnji novinarke N1 Snežane Mitrović o privatnom pozivu iz Kabineta predsjednika RS “stvarni skandal što se ovim povodom nije oglasio, odmah pošto se zbio, Kabinet predsjednika Republike Srpske”.

– To je bio dužan u najhitnijem roku učiniti, jer javnost ne bi nikako smjela biti uskraćena za objašnjenje.

Milorad Dodik, ukoliko su navodi koleginice tačni, u ophođenju sa građanima, a posebno novinarima, nije Milorad Dodik građanin, sa pravom na afekt i loš dan. On nastupa sa pozicije vlasti, odnosno on je predsjednik Republike Srpske, a ta funkcija po Ustavu mora oličavati jedinstvo svih, bez obzira glasali za njega na posljednjim izborima ili ne, i tu dužnost obavljati sa dostojanstvom.

Na osnovu ovog slučaja, pošto je javnost dovedena u ravan „riječ novinarke protiv ćutnje predsjednika“, a svjesni društva u kojem živimo, UNRS izdaje preporuku novinarskoj zajednici, da se kolege obezbijede odgovarajućim uređajima i/li aplikacijama za snimanje razgovora, te da ih, svjesni prirode svog posla, upotrebljavaju u slučaju kada očekuju prijeteće pozive, a obavezno pozive sa skrivenog ili nepoznatog broja. U slučaju da je tako postupljeno ovdje, mnogo toga bi bilo izvjesnije u kraćem roku, saopšteno je.

UNRS ide dalje te ocjenjuje istupe ministra odbrane BiH Zukana Heleza, pozivajući na odgovornost za javno iznesene rijeci zvaničnika;

-Ono što je izgovorio Zukan Helez u javnom prostoru, ne samo da je krivično djelo klevete, već je i izazivanje opšte opasnosti i straha širokih slojeva stanovništva. Kao takvo bi već odavno trebalo biti sankcionisano od strane Tužilaštva BiH ili nadležnih kantonalnih tužilaštava, stoji u saopštenju.

Iz UNRS navode da im je cilj “još jednom ukazati na agresivno medijsko praćenje prilika u Republici Srpskoj, sa izrazito negativističkim temama, ali i fabrikovanjem događaja, te otvorenim ratnohuškačkim porukama iz pravca Sarajeva. Nažalost, one prate u stopu ponašanje političara iz Federacije BiH. Činjenica je da političari iz Republike Srpske ne odlaze u Sarajevo da, mimo volje lokalnog stanovništva, proslavljaju praznike koji su tamo radni dan”.

Osvrću se i na slučaj verbalnog napada na advokaticu Jovana Kisin Zagajac i to uz podnaslov “Aktivizam, laži i videonadzor”:

-“Ništa od ovog, a posebno da je postojao pokušaj udarca, nije se ispostavilo kao tačno sutradan. Prilikom pregleda snimka nadzorne kamere iz ulice Veselina Masleše, potpuno je jasno da je gospođa Kisin-Zagajac događaj, ne samo predimenzionirala kao u sličnim slučajevima do sada, već je ovdje riječ o potpunoj neistini. To, naravno, dovodi u pitanje i druge neprovjerive stvari koje je do sada, a posebno koje će od sada izjavljivati pomenuta osoba.

UNRS zato apeluje na medijsku zajednicu, da bez obzira na svoja politička ili ideološka opredjeljenja, čuvaju čast novinarske profesije. Da ne dopuštaju, kao u ovom slučaju, da neko iznosi svoje neutemeljene političke stavove, interpretacije i doživljaje; tvrdeći da su napadnuti iz ideoloških razloga”.

Na kraju zaključuju:

-Članovi UNRS mogu imati svoje političke stavove, pa i javno ih izražavati u svojstvu simpatizera neke političke partije, ali mi smo prije svega novinari i u svom poslu zahtijevamo od sebe i drugih maksimalni profesionalizam. Ova medijska šizofrenija i nerealna slika o Republici Srpskoj, koja se fabrikuje iz centara moći van nje, po ko zna koji put pokazuje da novinari u Republici Srpskoj žive u sasvim drugačijim uslovima i imaju sasvim drugačiji pristup poslu, od agresivnog, neprofesionalnog i krajnje uvredljivog ponašanja novinarske zajednice u Federaciji BiH, naveli su.