Oko dve stotine pristalica Srpske radikalne stranke okupili su se danas u blizini prostorija Haškog tribunala u Beogradu, kako bi izrazili protest zbog toga što se predsjednik te stranke Vojislav Šešelj, haški optuženik za zločine protiv čovječnosti i kršenja zakona i običaja ratovanja, nalazi u pritvoru Haškog tribunala.

Šešelju, koji od 2012. godine kad mu je okončano suđenje čeka presudu Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (MKSJ), prije sedam mjeseci dijagnosticiran karcinom debelog crijeva, nakon čega je i operisan. Prije nekoliko dana iz vrha SRS-a je saopćeno da su Šešelju otkrivene metastaze na dva mjesta na jetri zbog čega mu je pogoršano zdravstveno stanje.

Policija nije dozvolila Šešeljevim pristalicama da priđu zgradi u kojoj su prostorije Haškog tribunala, postavivši zaštitnu ogradu prije početka skupa. Tako su učesnici skupa sa transparentom na kojem je pisalo „Zaustavimo ubijanje Vojislava Šešelja“, uspjeli da dođu samo do ograde u blizini zgrade.

Zamjenik predsjednika SRS Nemanja Šarović naveo je da se Šešelj dvanaest godina nalazi u Haškom tribunalu, da je čekao pet godina da mu počne suđenje, a da su tri godine prošle od kada su iznijete završne riječi na suđenju te da još uvijek nema „nikakve naznake da li će i kada će biti donijeta presuda protiv njega“.

„SRS je uputila zahtjev da ga pregleda tim srbijanskih ljekara. Više nema vremena za gubljenje, mi želimo da to bude odmah. Naš zahtjev je sloboda za Vojislava Šešelja“, kazao je Šarović.

Član Srpske radikalne stranke Nataša Jovanović je u izjavi kazala kako SRS traži “bezuslovno i momentalno puštanje na slobodu Vojislava Šešelja”.

„Predsjednik SRS-a Šešelj, slavni srbijanski heroj i patriota je u haškom kazamatu, u montiranom političkom procesu, koji se vodio toliko godina protiv njega, razobličio ulogu Amerike, zapadnih sila i NATO pakta, koji su danas mentori Vučiću i Nikoliću, baš kao što su do jučer bili Borisu Tadiću i prije trinaest godina Zoranu Đinđiću“, kazala je Jovanović.

Podsjetimo, Vojislav Šešelj nalazi se u pritvoru Haškog tribunala od 2003. godine, suđenje mu je počelo 2007. i okončano 2012, dok presuda do danas nije donesena.

Optužnica Haškog tužilaštva tereti Šešelja za progone na političkoj, rasnoj i vjerskoj osnovi, deportacije, nehumana djela (zločini protiv čovečnosti), ubistva, mučenja, okrutna postupanja, bezobzirna razaranja sela ili pustošenja koja nisu opravdana vojnom nuždom, uništavanje ili namjerno nanošenje štete ustanovama posvećenim religiji i obrazovanju, pljačkanje javne ili privatne imovine (kršenja zakona i običaja ratovanja) na teritoriji Bosne i Hercegovine i Hrvatske.

“Od 1. avgusta 1991. ili oko tog datuma do barem septembra 1993, Vojislav Šešelj, djelujući pojedinačno ili u dogovoru s drugim poznatim i nepoznatim učesnicima udruženog zločinačkog poduhvata (UZP), planirao je, naredio, podsticao, počinio ili na drugi način pomagao i podržavao planiranje, pripremu ili izvršenje, ili fizički počinio djela progona hrvatskog, muslimanskog i drugog nesrpskog stanovništva na teritoriji koju su srpske vlasti nazivale ‘Srpska Autonomna Oblast (SAO) Slavonija, Baranja i Zapadni Srem’, i u opštinama Zvornik, na ‘širem području Sarajeva’ (opštine Ilijaš, Vogošća, Novo Sarajevo, Ilidža i Rajlovac), te u opštinama Mostar i Nevesinje u Bosni i Hercegovini, kao i u djelovima Vojvodine u Srbiji”, navodi se u optužnici Haškog tužilaštva.

Šešelja Tužilaštvo u Hagu tereti za “ubistvo mnogih hrvatskih, muslimanskih i drugih nesrpskih civila, uključujući žene i starije osobe, u opštini Vukovar u Hrvatskoj, kao i u opštinama Zvornik, na ‘širem području Sarajeva’ i opštinama Mostar i Nevesinje; dugotrajno i rutinsko zatvaranje i zatočenje hrvatskih, muslimanskih i drugih nesrpskih civila u zatočeničkim objektima u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini, uključujući zarobljeničke logore u Vukovaru, Zvorniku, na ‘širem području Sarajeva’, u Mostaru i Nevesinju; ubijanje i stalno mučenje i premlaćivanje zatočenih civila hrvatske, muslimanske i druge nesrpske nacionalnosti u zatočeničkim objektima; dugotrajan i čest prisilni rad hrvatskih, muslimanskih i drugih nesrpskih civila zatočenih u zatočeničkim objektima; seksualno zlostavljanje hrvatskih, muslimanskih i drugih nesrpskih civila od strane srpskih vojnika prilikom zarobljavanja i u zatočeničkim objektima”.

Šešelj je u junu 1990. osnovao stranku Srpske narodne obnove, koja je kasnije preimenovana u Srpski četnički pokret (SČP). U decembru 1990, vlasti tadašnje Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (SFRJ) zabranile su SČP. Imenovan je za predsjednika novoosnovane Srpske radikalne stranke (SRS) 23. februara 1991. Izabran je za člana Skupštine Srbije u junu 1991.

U optužnici Haškog tužilaštva navodi se, uz ostalo, i da je Šešelj “kao predsjednik Srpske radikalne stranke (SRS), bio istaknuta politička ličnost u SFRJ/SRJ u periodu na koji se odnosi ova optužnica”. Navodi se da je zagovarao politiku ujedinjenja “svih srpskih zemalja” u homogenu srpsku državu.

“Takozvanu liniju Karlobag-Ogulin-Karlovac-Virovitica označio je kao zapadnu granicu te nove srpske države o kojoj je govorio kao o ‘Velikoj Srbiji’ i koja je uključivala Srbiju, Crnu Goru, Makedoniju i znatne djelove Hrvatske i Bosne i Hercegovine”, navodi se u optužnici.